บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 5 หน้า 5
“โอ๊ย เจ็บ..ไม่พูดแล้วก็ได้” ทอยยอมปล่อยมือที่บีบจมูกลูกกวาด พร้อมๆกับโทรศัพท์มือถือทอยดังขัดขึ้นพอดี
ทอยดูเบอร์โชว์ “เฮียโทรมา” ทอยกดรับแล้วลุกเดินออกไปคุยห่างๆ ลูกกวาดเม้าเพื่อนระยะเผาขน
“ตัวจริงเค้าโทรมาแล้ว”
“ตัวจริงอะไร”
“ก็ลุงเต็งไง”
“ยังไง”
“เวนิสดูไม่ออกเหรอ ว่าทอยมันแอบชอบลุงเต็ง” เวนิสชะงักไปเล็กน้อย ปั้นหน้านิ่ง
“ไม่ถึงขนาดแอบชอบหรอกมั้ง อารมณ์ลูกน้องปลื้มเจ้านายเฉยๆ”
ลูกกวาดส่ายหน้า “ไม่ใช่แค่นั้นแน่นอน” สีหน้าลูกกวาดมั่นใจ “มันปลื้มลุงเต็งมาก แอบรักเค้าข้างเดียวไม่กล้าแสดงออก” เวนิสเก็บอารมณ์สนิท ได้แต่เหยียดปากหมั่นไส้ออกมา
โถงบ้านเต็ง เต็งนั่งนิ่งเงียบไปเลยหลังจากฟังข้อเสนอจากสปอนเซอร์รายใหม่จากทอย “เฮีย หลับรึเปล่า”
เต็งสะดุ้งหลุดจากความคิด เต็งหน้าเครียด “ฟังอยู่”
ทอยสีหน้าไม่สบายใจนัก “ถ้ารับข้อเสนอเค้า รายการเราก็ต่อยาวไปจนกว่าจะหมดสัญญากับช่องสบายๆ รายการเราไม่ประสบปัญหาการเงินแน่นอน” เต็งมีสีหน้าใช้ความคิดหนัก
ทอยเป็นห่วง “แต่เฮียจะทำใจได้รึเปล่า เราเคยเป็นพิธีกรวันแมนโชว์ อยู่ๆ จะต้องมีพิธีกรร่วมเป็นคู่หูดูโอ้”
เต็งหน้าเครียดปนเซ็ง คุยมือถือ “แล้วทอยรู้มั้ยว่าพิธีกรคู่กับพี่ เป็นใครมาจากไหน” สีหน้าเต็งสนใจอยากรู้
ประตูโถงบ้านชิดดาวเปิดรับให้โต้เดินเข้ามา...โต้ยิ้มหล่อเข้าบ้านมา ชิดดาวเป็นคนเปิดประตูให้โต้
“เบาๆ นะโต้ ดาวรับเด็กมาเลี้ยง เพิ่งจะหลับไปเดี๋ยวนี้เอง”
“ทำไมไม่รับสายโต้” ชิดดาวเพิ่งนึกออก “อุ๊ย ดาวปิดเสียงไว้ ลืมเลย กล่อมกาโม่เพิ่งจะหลับไปเดี๋ยวนี้เอง”
โต้เหยียดปากหมั่นไส้ “ลูกไอ้เต็งน่ะเรอะ” ชิดดาวไม่อยากโกหก “จริงๆ น่าจะหลานมากกว่า”
โต้ดูหวงๆ “ดูดาวจะห่วงมันมากนะ”
ชิดดาวหน้าตาย “ลุงหรือหลาน”
“ยังจะมาถามอีก โต้จะหึงเด็กแรกเกิดไปทำไม”
ชิดดาวยิ้มกลบเกลื่อน เปลี่ยนเรื่องเลย “โต้มีอะไรรึเปล่า รีบมาหาดาวถึงบ้านเลย ไม่กลัวพี่อองว่าเอาเหรอ”
ชิดดาวทิ้งตัวลงนั่งนำที่โซฟา โต้ยิ้มๆ นั่งตามลงข้างๆ “โต้มาหาน้องสาวไม่ได้รึไง”
ชิดดาวเบะปากใส่ ขยับตัวออกห่างเล็กน้อย โต้ยิ้มแย้ม