บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 2 หน้า 5
“ไอ้ตี๋ปากเน่า แกพูดอะไรออกไป ฉันเสียหายหมด” เวนิสเจ็บ “โอ๊ย ฟังฉันอธิบายก่อน”
ม๊าเปิดประตูบริษัทตามออกมาอีก ป๊าตามออกมาติดๆ “เวนิสม๊าไม่ให้ไปนะ”
เวนิสตกใจมาก “เผ่นเร็วเข้า” เวนิสรีบโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์สไตล์ผู้หญิงของทอย
“เอากุญแจมา” ทอยตกบันไดพลอยโจร โยนกุญแจรถให้ ม๊าเสียงดังแปดหลอด “เวนิส อย่ามาดื้อกับม๊านะ”
“ใจเย็นๆ ม๊า อายเค้า”
เวนิสซิ่งรถออกไป ทอยนั่งคร่อมต่อทันที แล้วหยิบหมวกกันน็อคจากที่ใส่ของท้ายรถมาสวมหัว แล้วสวมกระแทกลงกลางหัวเวนิสแรง เวนิสร้องด้วยความเจ็บ “โอ๊ย”
ป๊าม๊ามองตามหลังทอยและเวนิสไป ด้วยสีหน้าไม่พอใจ ม๊าหน้าเบ้ ผิดหวังมาก “ป๊า เวนิสมีแฟนเป็นสก๊อย”
“ใจเย็นๆก่อน เค้าอาจจะนิสัยดีก็ได้”
“ม๊าไม่ชอบเสียงดัง”
“ประทัดดังกว่าอีก” ม๊าตวาดลั่น “ป๊าเงียบไปเลย เดี๋ยวจะได้รู้ว่าอะไรเสียงดังกว่าประทัด”
สีหน้าม๊าโกรธจัดเดินฉับๆ กลับไป ป๊าเป่าปากโล่งอกเล็กน้อย
กลางวัน เต็งมาชะเง้อมองหน้าเนอร์สเซอรี่ ไม่กล้าเข้าไป ไม่อยากเจอป้างามพิศกลัวจะยาว ลูกกวาดเดินถือขันน้ำออกมารดน้ำไม้กระถางด้านหน้าพอดี เต็งดีใจเป่าปากเรียก ลูกกวาดเงยหน้ามอง รีบวางถังน้ำยกมือไหว้
เต็งรับไหว้พร้อมกวักมือเรียกให้มาหาหน่อย ลูกกวาดมีสีหน้างงๆ เดินออกไปหาเต็ง
“ลูกกวาดเพื่อนทอยใช่มั้ย”
“ค่ะ”
เต็งยิ้มแย้ม “โลกกลมจังเลยน”ะ เต็งพูดอ้อมโลก ไม่รู้จะเข้าประเด็นได้ไง “พี่นะก็ว่าคุ้นๆ เคยเห็นหน้าที่ไหน ก็นึกไปนึกมา ก็เลยโทรถามทอย แต่พี่...”
ลูกกวาดตัดบท “พี่เต็งจะให้ลูกกวาดช่วยอะไรเหรอคะ”
เต็งเจอช่องก็เข้าเรื่องเลย “พักกลางวันแล้วใช่มั้ย ตามคุณดาวให้พี่หน่อยสิ คือพี่เกรงใจคุณงามพิศ พี่ยังไม่ได้เอาหลานมาฝากเลี้ยงเลย ก็มาปรึกษาโน่นนี่กับพนักงานเค้าแล้ว โทรไปคุณดาวก็ปิดมือถือตลอดเลย”
“พี่สงสัยอะไรถามกวาดก็ได้ค่ะ”
เต็งสวนทันที เสียงจริงจัง ยืนกราน “ไม่ได้ ต้องถามคุณชิดดาวคนเดียวเท่านั้น”
ลูกกวาดจ้องหน้าเต็ง งงๆปนสงสัย “ลูกกวาดเริ่มเห็นภาพอะไรบางอย่าง” ลูกกวาดจ้องหน้าเต็งจับผิด
เต็งรีบแก้ตัว “คือพี่คุยกันค้างเอาไว้ พี่ขี้เกียจพูดซ้ำใหม่อีกรอบ”