บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 5 หน้า 3
“ผมไม่ใช่เซียนเต่าเขย่าดวงนะครับ ผมจะไปรู้ได้ไง” รัฐรวีง้างมือจะตีอาทิตย์ อาทิตย์กระโดดหลบแล้วไปชนกับหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังเดินมาที่ร้าน “อุ้ย! ขอโทษครับ” อาทิตย์หันมาเห็นเป็นอิงอร “อ้าวคุณอิงอร”
“อ้าว คุณอาทิตย์ ชนกันอีกแล้วนะคะ”
“อิง...” รัฐรวีทักหญิงสาวก่อนจะหันไปถามอาทิตย์ “รู้จักกันเหรอ?” อาทิตย์อึกอัก
“เพิ่งรู้จักเมื่อวานเองค่ะ อิงขับรถไปชนท้ายรถคุณอาทิตย์.. “ รัฐรวีหันไปมองอาทิตย์ทันที แต่อีกฝ่ายหลบตาหลบตา อิงอรถามอาทิตย์ “ตกลงเมื่อไหร่ว่างคะ?”
“ว่าง? จะทำอะไรกันเหรอครับ?” รัฐรวีถามอย่างสงสัย
“คุณอิงจะเลี้ยงข้าวขอโทษที่ขับรถชนผมน่ะครับ”
“ใช่ค่ะ คุณอาทิตย์อุตส่าห์ไม่เอาเรื่องอิง” อิงอรเอ่ยขึ้นทำเอาอาทิตย์แอบสะดุ้ง
รัฐรวีหันไปยิ้มแค้นๆ ให้อาทิตย์ “ไม่เอาเรื่องด้วยเหรอ? คุณอาทิตย์เป็นคนดีนะครับเนี่ย.. ไม่เห็นเล่าให้ฟังบ้างเลย”
“ผมเป็นคนทำดีแล้วไม่ชอบบอกใคร เหมือนใส่กางเกงในแล้วไม่ต้องโชว์น่ะครับ” อิงอรขำ “ผมขอตัวก่อนนะครับ ..แล้วเจอกันครับคุณอิง” อาทิตย์เดินออกไป
“เพื่อนพี่วีคนนี้น่ารักดีนะคะ ทำไมอิงไม่เคยเจอที่แคนาดาเลย” รัฐรวีหันมามองงงๆ “ก็คุณอาทิตย์บอกว่าเค้าเพิ่งกลับมา”
รัฐรวียิ้มไม่ตอบอะไร
ที่ลานจอดรถ รัฐรวีเดินมาที่รถ อาทิตย์รีบเปิดประตูให้อย่างนอบน้อมโค้งหัวให้
“นี่แกไปหลอกคุณอิงเหรอว่าเป็นนักเรียนนอก หน้าด้านนะแกเนี่ย” รัฐรวีตบหัวอาทิตย์
“ผมแค่บอกเค้าว่าไม่ชินถนนที่กรุงเทพเหมือนเค้า เค้าก็เข้าใจไปเอง”
“แต่แกใช้คำว่าเพิ่งกลับมา แกตั้งใจหลอกเค้าใช่ไหม” รัฐรวีเอ่ยเน้นรู้นิสัยอาทิตย์ดี
“เอาจริงๆ ไหมคุณวี ผมก็พูดไปเรื่อย ไม่คิดว่าคุณอิงกับคุณวีจะรู้จักกัน” อาทิตย์เอ่ยขึ้น
“แล้วรถโดนชนก็ไม่บอกชั้น!” รัฐรวีง้างเท้าจะเตะ แต่อาทิตย์กระโดดหลบทัน “แล้วแกรู้มั้ยคุณอิงเค้าเป็นใคร?”
“แฟนเก่าคุณวีเหรอครับ?”
“แฟนเพื่อนชั้น.. คนนี้แรงจริงๆนะเว้ย ขนาดตอนเรียนอยู่อเมริกายังบินมาหาเพื่อนชั้นที่แคนาดาเกือบทุกอาทิตย์”