บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 11 หน้า 2
“...ฉันยอมประกวดก็ได้”
“...ทุกอย่างเหมือนเดิมครับ ดูแลคนไข้คนนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่โรงพยาบาลคุณจะทำได้ “ พุฒิพัฒน์วางสายมองชมพูนุชอย่างผู้ชนะ
ชมพูนุชเจ็บใจ แต่เพื่อพ่อก็ต้องยอม
ที่ห้องรับแขกบ้านชัชชนม์ ดาวจิบนมอุ่น ชัชชนม์ ดนัย เฝ้ารอฟังให้ดาวเล่าเหตุการณ์
“ตกลงเรื่องมันเป็นยังไงครับ ทำไมถึงโดนไล่ออกมาจากบ้านเจ๊เปรมจิต”
“ดาวไม่ขอเล่าดีกว่าค่ะ เอาเป็นว่าคนในบ้านนั้นมีแต่พวกร้ายกาจทั้งนั้น พวกเค้าอิจฉาที่ดาวเป็นลูกรักของเจ๊เปรม ก็เลยกลั่นแกล้งจนโดนไล่ออกมาเนี่ยแหละค่ะ”
ดนัยเป็นห่วง “อ้าว แล้วฟ้าล่ะครับ“
“..ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เค้าเป็นพวกเดียวกัน”
ชัชชนม์งง “หมายความว่ายังไงครับ”
“เอ่อ... “ ดาวไม่อยากเล่า เพราะกลัวชัชชนม์ ดนัยจะหาว่าตนนิสัยไม่ดีแฉเพื่อนตัวเอง “ดาวหมายถึงพวกนั้นเค้าไม่ได้อิจฉาฟ้าน่ะค่ะ เค้าคงไม่ทำอะไรฟ้าหรอก”
ดนัยรีบพูด “ไม่เป็นไรนะครับ บ้านเรายินดีต้อนรับ คนกันเองอยู่แล้ว”
“ขอบคุณค่ะ ดาวคงรบกวนไม่นานหรอก ถ้าหาที่อยู่ใหม่ได้ก็จะรีบย้ายไปเลยค่ะ”
“โอ๊ะๆๆ ไม่ต้องรีบครับ อยู่ได้นานๆ เลย ...เดี๋ยวให้ดาวมานอนห้องผมก็ได้”
ชัชชนม์ท้วง “เฮ้ย“
“ฉันหมายถึงฉันจะไปนอนห้องเดียวกับแก แล้วให้ดาวนอนห้องฉัน”
“ห้องแกเละอย่างกับระเบิดลง ดาวเค้าจะไปนอนได้ยังไง ...ดาวครับ เดี๋ยวผมย้ายไปนอนกับไอ้นัยเอง ส่วนคุณนอนห้องผมได้ตามสบายเลยนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
“ไอ้นัย ไปช่วยกันย้ายของ” ชัชชนม์ ดนัยพากันออกไป
ดาวยังรู้สึกเจ็บใจกับฟ้ารุ่ง เริ่มคิดหาวิธีแก้แค้น
เช้าวันต่อมา ฟ้ารุ่งตื่นนอนขึ้นมา มองไปที่เตียงแพรวแพรว่างเปล่า เธอเดินออกนอกห้องนอน ลงมาข้างล่าง มองหาคนอื่น แต่บ้านว่างเปล่า “พี่แพรว... พี่ลีน่า...” ฟ้ารุ่งเดินหา “พี่นรี... พี่สุนทรีย์...” ฟ้ารุ่งไม่เจอใคร เลยไปที่โทรศัพท์บ้าน กดโทร “พี่แพรวคะ ตอนนี้ทุกคนอยู่ไหนกันหมดคะ”