บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 10 หน้า 6
“ช่างเถอะครับ ผมไม่ใส่ใจแล้ว”
“ไม่ได้ค่ะ คุณดนัยพูดถูก เขาต้องได้บทเรียนบ้าง “
“จะให้ผมชกคืนเหรอ ผมไม่ทำหรอก เสียมือเปล่าๆ”
“ที่จริงฉันมีแผนเด็ดกว่านั้นอีก แต่ต้องให้คุณช่วย”
ชัชชนม์งง
เปรมจิตใส่สายเดี่ยวนั่งอยู่ ท๊อปนวดน้ำมันที่หลังให้เปรมจิต
“ท๊อปว่าดาวเขาสวยไหม”
“อะไร ยังคิดเรื่องดาวอยู่อีก ไม่ไว้ใจผมเหรอ เสียใจน้า”
ไลน์ท๊อปดังขึ้น ท๊อปดูข้อความแพรวแพรส่งมาว่า “ต้องการตัวช่วยไหม”
“ใคร”
“เอ่อ เพื่อนมันชวนกินเหล้าอะจ้ะ แต่ผมไม่ไปหรอก อยู่กับที่รักดีกว่า” ท๊อปนวดต่อ แต่อีกมือพิมพ์ไลน์ส่งกลับไปว่า “เรื่อง?”
แพรวแพรส่ง สติ๊กเกอร์รูปดาว กลับมา ต่อด้วย “รับรองไม่บอกใครแน่”
ท๊อปงง แล้วส่งกลับไป “ช่วยยังไง”
แพรวแพรส่งมาว่า “เดี๋ยวเย็นนี้ จะกลับไปพร้อมตัวช่วย” “ได้ขึ้นสวรรค์ชั้น ดาวดึงส์ แน่ๆ”
ท๊อปยิ้มกริ่ม เปรมจิตหันมาเห็น “นี่คุยกับเพื่อนจริงเหรอ”
“จริงสิจ๊ะ ที่รักไม่เชื่อเหรอ”
“ไหน เอามาดูหน่อย” ท๊อปยื่นมือถือให้เปรมจิต เปรมจิตเอื้อมมือมารับ ท๊อปชิงหอมแก้มเปรมจิตก่อน
“เอ๊ะ”
“เอาสิ เข้ามาดูเลย”
เปรมจิตเอื้อมไปหยิบอีก ท๊อปพลิกตัวเปรมจิต กอดรัดฟัดเหวี่ยง แต่อีกมือลบแชทในมือถือที่คุยกับแพรวแพร
ที่บ้านดวงเดือน จอยวิ่งเข้ามาหาเลม่อน “เจ๊เลม่อนนนนน จอยมีข่าวดีค่า!!!”
เลม่อนที่นั่งกลางแดด ใส่หมวกปีกกว้าง ใส่แว่นดำ หันมาชู่ววว์ใส่จอย “ชู่!! เบาๆนังจอย ฉันกำลังจคัดเด็กอยู่”
“จะมีเด็กใหม่มาอีกเหรอคะ? เป๊ะไหมเจ๊”
“ก็ดูเอาสิ” เลม่อนตะโกน “อ้าว พร้อมแล้วก็เริ่มเลยจ้ะ”