บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 10 หน้า 7
เลม่อนหันไปเปิดวิทยุ มีเพลงเซ็กซี่ดังขึ้น ไผ่ในเสื้อกล้ามสีขาว เดินออกมาจากหลังรถ พร้อมอุปกรณ์ล้างรถ ฉีดน้ำจากสายยางไปที่รถ
เลม่อนมองเคลิ้ม “นี่น้องไผ่ เด็กใหม่เจ๊ เอ้ย เด็กใหม่บ้านเรา”
“นี่ป้าจะเริ่มส่งผู้ชายเข้าประกวดแล้วเหรอคะ?”
“เปล่า น้องเขาสมัครมาเป็นคนสวน”
“ห๊ะ? คนสวนต้องคัดกันอย่างนี้เลย?”
“ไม่ต้อง แต่เจ๊อยากดู”
ไผ่ร้อนเอาสายยางรดหัวตัวเอง สายน้ำไหลตามร่างกาย เสื้อแนบเนื้อ เลม่อนมองค้างเหมือนถูกสะกดจิต
“เอ่อ...เจ๊คะ หนูจะมาบอกว่า หนูแคสท์โฆษณาผ่านแล้วนะ ที่เราไปกันเมื่อวันก่อนน่ะค่ะ”
เลม่อนเคลิ้มอยู่กับไผ่ ไม่ได้ฟังจอยพูด “อืมๆ“ จอยเดินออกไปเซ็งๆ เลม่อนได้สติ “ห๊ะ แคสท์ผ่าน กรี๊ดดดดด!!!”
“อะไรครับ?!!!” ไผ่ตกใจ หันมาพร้อมกับสายยาง ฉีดใส่เลม่อน
“กรี๊ดดดดด”
ไผ่เข้าไปช่วยเลม่อน แต่มือก็ยังถือสายยางอยู่ “เป็นไรไหมครับ”
“ปิด.. ปิดก่อน”
ไผ่นึกขึ้นได้รีบปิดน้ำ พร้อมกับถอดเสื้อบิดเสื้อหมาดๆ แล้วเช็ดหน้าเช็ดตาให้เลม่อน “ขอโทษครับ ขอโทษนะครับผมไม่ได้ตั้งใจ”
เลม่อนเคลิ้ม “เริ่มงานวันนี้ได้เลยจ้ะ!”
ดาวถือถาดอาหารและยาเข้ามา ฟ้ารุ่งนั่งที่ขอบเตียงหันหลังให้
“ฟ้า ลุกขึ้นมานั่งทำไม เดี๋ยวก็เจ็บแผลหรอก” ดาวรีบวางถาด เข้ามาใกล้ฟ้ารุ่ง เห็นแผลฟ้ารุ่งที่ยังเหวอะหวะเปิดอยู่ ดาวตกใจ
“กลัวเหรอ ใช่... นี่แหละคือสิ่งที่แกทำกับฉัน”
“ฟ้า มันเป็นอุบัติเหตุ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ...”
“แกพูดง่ายเนอะ แค่บอกว่าไม่ได้ตั้งใจ แล้วฉันก็ต้องยกโทษให้แกใช่ไหม?”
“เห็นแกเป็นแบบนี้ ฉันก็เสียใจนะเว้ย...”
“เสียใจเหรอ แกจะเสียใจทำไม!!! แกมีคุณสมบัติทุกอย่างเพรียบพร้อมจะเป็นนางงาม ส่วนฉัน ฉันต้องอยู่กับไอ้ขาอุบาทว์ๆเนี่ย!” ฟ้ารุ่งตีขาตัวเองรัวๆ
ดาวร้องห้าม “ฟ้าอย่า!”