บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 8 หน้า 5
ชมพูนุชเอากะละมังมะขามคว่ำใส่หน้ารุ้งลาวัลย์ รุ้งลาวัลย์กรี๊ด ชมพูนุชเอาใยบวบขัดปากรุ้งลาวัลย์ ดอกแคเข้าไปช่วยก็ล้มทับกัน ทุกคนเละเทะเปียกปอนไปหมด
บ้านเปรมจิตยามกลางคืน ในห้องนอน ฟ้ารุ่ง แพรวแพรใส่ชุดนอนกำลังทาครีม ฟ้ารุ่งกำลังสวดมนต์ กราบหมอน
แพรวแพรเหล่ดูฟ้ารุ่ง แล้วเริ่มยุแหย่อีก “ฟ้า เธอเป็นเพื่อนกับดาวมานานรึยัง”
“นานแล้วค่ะ ตั้งแต่ ม.2 “
“แล้วเค้าทำอย่างนี้กับเธอตลอดเลยเหรอ”
“ทำอะไรเหรอคะ”
“ก็คอยแย่งซีนเธอน่ะสิ ชั้นเห็นตั้งแต่วันแรกที่พวกเธอเข้าบ้านแล้วล่ะ “
“ไม่รู้สิคะ ฟ้าไม่เห็นรู้สึกอย่างนั้นเลย”
“อืม เหรอ ...” แพรวแพรแสร้งหัวเราะ ขำๆ
ฟ้ารุ่งอดถามไม่ได้ “หัวเราะอะไรเหรอคะ”
“ก็ชื่อพวกเธอ 2 คนไง ฟ้ากับดาว ดูเข้ากันดีเนอะ ...ท้องฟ้าแม้มันจะกว้างใหญ่ แต่พอมีดาวดวงเล็กๆ ปรากฏ ก็ไม่มีใครสนใจท้องฟ้าอีกเลย หันไปชื่นชมดาวกันหมด”
ฟ้ารุ่งสะอึก ถูกแทงใจดำ นึกถึงเหตุการณ์ตอนที่ประกวดนางนพมาศ และตอนเดินแบบแคสติ้ง ฟ้ารุ่งเริ่มคิดอยากจะชนะบ้าง “แล้วฟ้าควรจะทำยังไงคะ”
“...ฟ้าที่ไม่มีดาว มันก็ดูน่าสนใจดีนะ”
ฟ้ารุ่งเริ่มคิดว่าจะตีตัวออกห่างดาว แพรวแพรแอบมองฟ้ารุ่ง เห็นว่าแผนยุตัวเองสำเร็จ
เช้าวันใหม่ ที่บ้านชัชชนม์ ชายหนุ่มกำลังจัดฉากและจัดไฟสำหรับการแคสติ้ง ดนัยกำลังหวีผมเท่ๆ อยู่หน้ากระจก กล้องวิดิโอตั้งไว้แล้ว
“ไอ้นัย ลองมายืนดิ๊”
ดนัยเดินเท่ๆ ไปยืนที่มาร์คหน้ากล้อง ชัชมาดูที่กล้อง เพื่อเช็คแสง
ดนัยทำท่าเท่ๆ หล่อๆ “หล่อพอยังวะ”
“ไอ้นัย ชั้นเตือนแกไว้ก่อนเลยนะ แกห้ามหม้อใครเด็ดขาด ไม่งั้นชั้นเตะแกแน่”
“ชั้นรู้น่าว่างานคืองาน แกเคยเห็นชั้นหม้อสาวที่มาแคสเหรอ”
“เอาว่ามีครั้งไหนที่แกไม่หม้อดีกว่า”
“แล้วตกลงวันนี้จะมีสาวมาแคสกี่คนวะ”
ชัชชนม์เซ็งที่ดนัยไม่เลิกหน้าหม้อ