บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 6 หน้า 3
เลม่อนซัก “ดียังไงเหรอคะ...”
รุ้งลาวัลย์รีบเดินเข้ามา ชมพูนุชเดินตามมา “พาน้องชมพู่ไปดูห้องเสร็จแล้วค่ะ” รุ้งลาวัลย์มานั่งใกล้พุฒิพัฒน์ ชิดมาก แล้วไหว้พุฒิพัฒน์ใกล้ๆอก “ชื่อรุ้งค่ะ รุ้งลาวัลย์”
ดวงเดือนกระแอม “อะแฮ่ม”
พุฒิพัฒน์ขยับตัวทำทีจะกลับ “ผมคงต้องขอตัวกลับแล้วนะครับ”
ดวงเดือนท้วง “ยังไม่ได้ดื่มน้ำ ดื่มท่าเลย พักก่อนก็ได้ค่ะ ขับรถเหนื่อยมาทั้งวัน”
“ไม่เป็นไรครับ บ้านผมอยู่ใกล้ๆนี้เอง ลานะครับ” พุฒิพัฒน์ลุกขึ้นมาเจอกับชมพูนุช ก็ชะงักไป ชมพูนุชไหว้พุฒิพัฒน์
ดวงเดือนชวน “ไว้วันหลังแวะมาใหม่นะคะคุณพุฒิ “
“ครับ” พุฒิพัฒน์หันมามองชมพูนุชเล็กน้อย แล้วเดินออกไป
รุ้งลาวัลย์มองพุฒิพัฒน์ แล้วมองชมพูนุช ไม่พอใจ
ดวงเดือนปราม “น้อยๆหน่อยรุ้งลาวัลย์”
“อะไรคะป้า รุ้งยังไม่ได้ทำอะไรเลย”
“คุณพุฒิน่ะ เขามีคนที่สนใจอยู่แล้ว ไม่ต้องพยายามหรอก”
รุ้งลาวัลย์มองอย่างไม่ชอบใจ
แพรวแพรกำลังเช็ดเครื่องสำอางที่หน้ากระจก มองผ่านกระจก เห็นฟ้ารุ่งทำเก้ๆกังๆ ลังเลอยากจะเข้ามาคุยด้วย
“ฟ้า”
“คะ?”
“เป็นอะไร”
“เรื่องที่พี่พูดเมื่อตอนเย็น ที่ว่ามีวิธีให้ฟ้าได้เป็นที่หนึ่ง พี่หมายความว่ายังไงคะ”
“ก็เป็นที่หนึ่ง ไม่ต้องคอยเป็นรองยัยดาวไง” ฟ้ารุ่งหน้าเสีย รู้สึกถูกแทงใจดำ “พี่เห็นที่ยัยดาวทำกับเราแล้ว พี่บอกตรงๆ พี่ไม่ชอบ”
“ดาวเขาทำอะไรคะ”
“ก็ที่ไปมีเรื่องกับลีน่าเนี่ยสิ”
“ดาวเขาแค่จะปกป้องฟ้า “
“ปกป้องตัวเองล่ะไม่ว่า พี่อ่านเกมดาวเขาออก เขาแค่ใช้ฟ้ามาเป็นเครื่องมือ เพื่อจะยกตัวทำเหนือทุกคน ทำแบบเนี้ย ดาวเขาก็จะมีแต่คนเกรงใจ ส่วนฟ้าก็จะกลายเป็นคนอ่อนแอ ตกเป็นเหยื่ออยู่ร่ำไป” ฟ้ารุ่งคิดหนัก เริ่มสับสน “ฟ้าจะไม่เชื่อพี่ก็ตามใจนะ“ แพรวแพรจะเดินออกไป