บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 5 หน้า 5
“นี่!”
“ไม่ต้องรอให้ใครมาอนุญาตหรอ ชั้นอยากจะจับ ก็จับ” พุฒิพัฒน์ยื่นหน้าใกล้ชมพูนุชอีก “อยากจะกอด ก็กอด”
“ปล่อย! อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ”
พุฒิพัฒน์จับชมพูนุชหันหน้ามาคุย “ทำไมจะแตะไม่ได้ มากกว่านี้เราก็ทำกันมาแล้วไม่ใช่เหรอ” พุฒิพัฒน์พูดแกล้ง
“เราไม่เคย...” ชมพู่พยายามปฏิเสธแต่ชะงักเพราะนึกเรื่องที่หลอกพุฒิเอาไว้
“ไม่เคยอะไร...”
“..เปล่า”
พุฒิพัฒน์ยิ้มเย้ยชมพูนุช ชมพูนุชหันหนีอย่างหงุดหงิด
ดาวและฟ้ารุ่งนั่งจัดของในห้องอยู่
“ดาว ทำไมไปพูดแบบนั้นกับพี่แพรวแพรล่ะ เขาเป็นนางงามรุ่นพี่เรานะ เรายังต้องพึ่งเข้าอีกเยอะ”
“ชั้นก็ชนะนางนพมาศมาเหมือนกันนะฟ้า ไม่ได้ด้อยกว่าเขาซะหน่อย”
“แต่เขาอยู่มาก่อน แล้วเราเพิ่งมาใหม่ ถ้าเขาไม่ชอบเรา...”
“ที่เขาทำน่ะ เขาไม่ได้หวังดีกับเราหรอกฟ้า เขาทำเพื่อหาผลประโยชน์ตัวเองทั้งนั้น แกตั้งใจเดินตามความฝันของตัวเองให้สำเร็จก็พอ ไม่ต้องสนใจใคร ฉันจะอยู่ข้างแก ช่วยแกเอง”
ฟ้ารุ่งกอดดาว “ขอบใจนะดาว”
“ขอบใจแกต่างหาก เพราะความฝันของแก เราเลยมาถึงที่นี่ได้ไง และเราต้องอยู่ให้ได้นะฟ้า”
“อย่าทิ้งฉันนะดาว”
“เชื่อใจชั้นได้ มันไม่มีวันนั้นหรอก”
คิตตี้เปิดประตูโพล่งเข้ามา “หนูดาวววววว”
ฟ้ารุ่งไหว้คิตตี้ แต่คิตตี้ไม่สนใจ เข้ามานั่งแทรกกลางระหว่างดาวและฟ้ารุ่ง คิตตี้หันหลังให้ฟ้ารุ่ง “จำพี่คิตตี้ได้ไหมคะ”
“ได้ค่ะ เอ่อ พี่คิตตี้คะ นี่ฟ้า เพื่อนดาวค่ะ”
คิตตี้หันมองฟ้ารุ่งแบบผ่านๆ “หวัดดีจ้ะ” เธอหันมาคุยกับดาวต่อ “พี่ดีใจมากเลยที่น้องดาวยอมมาอยู่ค่ายเจ๊ วันที่ประกวดนางนพวันนั้น หนูเจิดมากเลยนะ”
“อ๋อ ก็เพราะได้พี่คิตตี้ช่วยแต่งหนย้าทำผมให้น่ะค่ะ”
“อย่าถล่มตัวไปเลย เหง้าหน้าหนูมาดีอยู่แล้ว พี่ว่าหนูสวยสุดเลยนะ”
“คนอื่นสวยตั้งเยอะตั้งแยะ นี่วันนั้นฟ้าก็ประกวดด้วยนะคะ ฟ้าเป็นคนแต่งหน้าขึ้นมากๆเลยค่ะ แต่วันนั้นคนแต่งให้ไม่เก่งเท่าไร” ดาวยิ้มให้กำลังใจฟ้ารุ่ง