บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 8
มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ
ตอนที่ 8 การตามล่าหาหนังสือและปากกาที่หายไป
บรรยากาศสวนสาธารณะยามค่ำคืน เห็นแสงไฟจากหลอดไฟ LED สีส้มข้างถนน ลูน่ากับโฮชิกอดกัน ลมพัดมาเบาๆดูโรแมนติก
“โฮชิ คิดถึงเธอ”
โฮชิกำลังสับสนเมื่อเห็นลูน่าอยู่ในอ้อมแขนอีกครั้ง “ฉัน...” โฮชิเงียบไป
ลูน่ารอฟังคำตอบจากโฮชิ รู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนไปของโฮชิ กับอ้อมกอดที่ไม่แน่นเท่าเดิม ลูน่าถอยออกช้าๆ มองเข้าไปในดวงตาของโฮชิ โฮชิหลบตาลูน่า ท่าทางอึกอักไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงก่อน ลูน่าเพิ่งสังเกตว่าโฮชิบาดเจ็บ “เธอเจ็บมากมั้ย?” โฮชิได้แต่นิ่ง ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกกับลูน่ายังไง
บรรยากาศเริ่มเงียบจนน่าอึดอัด ลูน่าพูดขึ้นมาเพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศ
“ดูที่นี่สิ! นี่เราอยู่ที่ไหนกัน …ที่นี่มันไม่เหมือนกับบ้านเราสักนิด” โฮชิยังคงยืนนิ่ง ไม่ได้พูดอะไร
“โฮชิ ฉันอยากกลับบ้าน ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว” โฮชิเงียบ
“เธอช่วยพูดอะไรสักอย่างได้มั้ย พูดอะไรก็ได้ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นบ้าง...”
“…เขาปล่อยเธอออกมาเหรอ?”
“ฉันหนีออกมา” ลูน่ามองมือและตามตัว “โฮชิ อยู่ๆร่างกายฉันก็เลือนราง …เธอล่ะ เธอเป็นเหมือนกันมั้ย...”
“เป็น” ลูน่าเข้าไปจับมือโฮชิด้วยความกลัว
“…การที่ฉันมาอยู่กับเธอที่นี่ สุดท้ายไคโรต้องตามล่าเราจนเจอแน่ ฉันไม่อยากเจอเขาอีก”
โฮชินิ่ง ยังสับสน คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงกับลูน่าตอนนี้ “ถ้าไม่มีหนังสือ เราจะกลับบ้านของเราได้ยังไง
ลูน่าสงสัย “มันคืออะไร?”
“หนังสือ คือทางที่เราหลุดออกมา มันจะพาเรากลับบ้านได้ แล้วอีกอย่างสกายบอกว่า เราเหลือเวลาอีกไม่นานบนโลกนี้…”
“ผู้หญิงคนนั้นเหรอ?”
โฮชิอึกอัก รีบเปลี่ยนเรื่อง “เธอไม่ต้องห่วง ฉันกับสกายเราจะตามโจรที่ขโมยหนังสือให้เจอ”
โฮชิหลุดปากเรียกชื่อสกายอีกครั้ง ลูน่ามองโฮชิ รู้สึกอยากลองใจว่าโฮชิยังรู้สึกอย่างเดิมกับเธอมั้ย
“โฮชิ …เราหนีไปด้วยกันเถอะนะ”
โฮชิอึกอัก ลำบากใจ “เราจะไปได้ยังไง…”