บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 8 หน้า 2
ลูน่าเอามือจับหน้าโฮชิ “…โฮชิ” ลูน่ามองตาโฮชิ “เราสองคนไม่ควรอยู่ในโลกนี้ ที่นี่มันไม่ไช่โลกของเรานะ”
“แต่…”
ลูน่ามองผ่านไปด้านหลังโฮชิ “สกาย…”
โฮชินิ่ง หันกลับไปมองด้านหลัง โฮชิเห็นสกายยืนอยู่ สกายฝืนยิ้ม มองลูน่ากับโฮชินิ่งๆ ไม่รู้จะพูดอะไร
ภายในห้องนั่งเล่น บ้านสกาย สกายวางถ้วยบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปลงบนโต๊ะ ลูน่ารับถ้วยบะหมี่จากสกายมา มอง สงสัยว่ามันคืออะไร “มันคืออะไร?”
“กินสิ”
“กิน?”
“กินไง …ทำแบบนี้” โฮชิเอาตะเกียบม้วนเส้นมาม่าแล้วป้อนใส่ปากลูน่า ลูน่าเคี้ยวๆ รู้สึกอร่อย
“เราต้องกิน จะได้มีแรง” ลูน่าพยักหน้าเข้าใจ ป้อนบะหมี่ให้โฮชิบ้าง “เธอก็กินเยอะๆนะโฮชิ”
สกาย นั่งมองอยู่ที่มุมหนึ่ง ทำหน้าล้อเลียนลูน่า สกายพึมพำ “กินเยอะๆนะ กินให้อร่อยนะ…”
สกายกลอกตามองบน “หึ! ทำไมต้องป้อน มือเป็นอะไร เป็นง่อยเหรอ กินเองไม่ได้รึไง!”
โฮชิสำลัก ลูน่าตกใจ “โฮชิ! อย่าเป็นอะไรไปนะ?!”
โฮชิจับมือลูน่า “…ฉันไม่เป็นไร”
สกายยังคงล้อเลียนท่าทางลูน่ากับโฮชิ
“อย่าเป็นอะไรนะ! ฉันไม่เป็นไร” สกายกลอกตามองบน “…ก็แค่สำลัก ไม่ถึงตายหรอกป่ะ!”
ลูน่าดูแลโฮชิ
สกายล้อเลียน แล้วหันไปสบตากับลูน่าที่มองอยู่ สกายหยุดพูด ยิ้มเจื่อน ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ
ลูน่าทำเป็นชวนโฮชิคุย “โฮชิ… เธอจำได้ที่ที่เราสองคนไปดูแมลงเรืองแสงได้มั้ย …เธออุ้มฉันขึ้นไปบนเขาฟ้า แล้วเราก็นั่งชมจันทร์ ดูแมลงเรืองแสงกันจนถึงเช้าเลย” ลูน่าหัวเราะ “…คิดถึงจังเลยนะนั่นเป็นครั้งแรกที่เราได้อยู่ด้วยยาวนานข้ามวันข้ามคืน แล้วก็เป็นครั้งแรก…”
สกายที่แอบได้ยิน บ่นๆ พึมพำคนเดียว “…ที่จูบกัน ฉันจำได้จ่ะ! อยู่ในเล่มที่ 8 หน้า 150 คืนเดือนเพ็ญ เธอสองคน หนีไปอยู่บนเขาฟ้าท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติก มีแมลงเรืองแสงบินรายรอบอวยพรความรัก แล้วก็จูบกันยาวนานเป็นชาติเศษ!!” สกายได้แต่บ่นพึมพำ ไม่กล้าเข้าไปยุ่ง นั่งก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป
โฮชิ มองดูท่าทีสกายกับลูน่า เริ่มรู้สึกถึงความอึดอัดระหว่างพวกเขาสามคน