บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 1 หน้า 2
ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่
“DNAความแค้น ถูกถ่ายทอดจากรุ่นพ่อสู่รุ่นลูก เรียกได้ว่า สงครามระหว่างสองตระกูลยังดุเดือดเลือดพล่าน!!”
ตรงสะพาน เห็นตัวการ์ตูนลูน่า ดูสวย ผมยาว ตาโต ผิวขาว สวยราวเจ้าหญิง
“...แล้วนี่ก็คือ ลูน่า ลูกสาวคนเดียวของหัวหน้ากลุ่มชาโดว์ (Shadow) สาวสวย ผมยาว ตาโต ผิวขาวราวหิมะ เธอคือเจ้าหญิงแห่งดวงดาว! ถึงภายนอกจะดูอ่อนโยน แต่จิตใจเธอเข้มแข็งมาก สตรอง! …ลูน่าเนี่ย ไปตกหลุมรักกับ” สกายหัวเราะเขินๆ “โฮชิ!!!!” สกายลากเสียงยาว
เห็นตัวการ์ตูน โฮชิ ถือดาบฟาดฟัน เท่ๆ เสียงสกายเปลี่ยน เป็นน้ำเสียงที่ดูอ่อนหวาน ฟังแล้วยิ้ม
“โอ้ว! แม่เจ้า!!! เลือดกำเดาพุ่ง!! นี่คือ โฮชิของฉัน!! แซ่บล่ะสิ! โฮชิเนี่ยเป็นนักรบเอกของตระกูลโซลาร์ หล่อ! เท่! หุ่นดีสุดๆ มีอาวุธคู่ใจคือดาบ กับพลังพิเศษอย่างการได้ยินเสียงในใจของคนที่เขารัก”
โฮชิได้ยินเสียงลูน่า เข้าไปกอดแล้วจูบ สกายกรี๊ดด้วยความเขิน
“หล่อจนขนลุก หล่อโฮ้กกก หัวใจจะวายยยย!! บทโฮชิจะโหดๆหน่อย เพราะเขาต้องต่อสู้เพื่อปกป้องคนรัก แต่พอบทจะน่ารัก ก็น่ารักจนใจละลาย ทั้งอ่อนโยน อ้อนเก่ง แววตาก็มีเสน่ห์สุดๆ โฮชิเป็นหลัวในฝันที่ชะนีทั้งโลกอยากได้!! คือดีย์งามมว้าก!!!!”
ไคโรออกมาพร้อมทวน สกายถอนใจ
“เฮ้อ!” น้ำเสียงสกายดูเหนื่อยหน่าย ไม่ค่อยอยากจะเล่า “…ส่วนนี่น่ะเหรอ ชื่อ ไคโร นักรบของตระกูลโซลาร์ เขามีอาวุธคือทวนกับพลังสะกดจิตตามแบบฉบับตัวร้าย เขาแอบรักลูน่า แต่ลูน่าเขารักโฮชิ แล้วก็ตามสไตล์คนขี้อิจฉา! ไคโรตามขัดขวางโฮชิกับลูน่าทุกที่ เขาเป็นคนขี้โมโห เอาแต่ใจ หาข้อดีไม่ได้เล้ยยย …อ้อ! มีดีข้อเดียวคือ หน้าตาดี!” เห็นตาไคโรมีแสง ปิ๊ง!
พระจันทร์สุกสว่างเต็มดวงอยู่กลางท้องฟ้ายามค่ำคืน ส่องจันทร์แสงลงมาเบื้องล่าง ที่ทางเดิน ลูน่า หญิงสาวคนรักของโฮชิปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ลูน่าคือลูกสาวนักรบตระกูลคู่อริของโฮชิ สองข้างทางที่ลูน่าเดินผ่านเต็มไปด้วยดอกไม้นานาพรรณ สายลมพัดผิวใบไม้และเกสรดอกไม้ปลิวว่อน ใบไม้ปลิวผ่านหน้าโฮชิ นักรบหนุ่มแห่งตระกูลโซลาร์ ที่กำลังซ้อมกระบวนเพลงดาบของเขาอย่างจดจ่อ ปลายดาบคู่ใจกวัดไกวจนเกิดเสียงวูบวาบ โฮชิกระโดดม้วนตัวขึ้นบนฟ้า เบื้องหลังของโฮชิคือพระจันทร์ดวงโต สายลมอ่อนๆพัดจนผมโฮชิปลิวไปตามแรงลม โฮชิรู้ทันทีว่าลูน่ามาถึง เพราะโฮชิจำกลิ่นกายลูน่าได้ดี โฮชิหยุดชะงัก เก็บดาบลง หันไปเจอลูน่าที่กำลังมองเขาร่ายรำเพลงดาบอยู่เงียบๆ ทั้งสองเดินเข้าหากันช้าๆ ใต้ต้นไม้สีชมพูที่สะท้อนกับแสงจันทร์ดูสวยงาม
บรรยากาศเงียบสงบ เป็นใจให้ทั้งสอง โฮชิเอื้อมมือไปจับที่หน้าของลูน่าอย่างแผ่วเบา และอ่อนโยน ลูน่าจับมือ