บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 1 หน้า 3
โฮชิไว้ มองตาแล้วโผเข้ากอดกันทันที “โฮชิ ฉันคิดถึงเธอจัง!!”
เห็นหน้าลูน่ากับโฮชิ ทั้งสองส่งเสียงหากันโดยที่ไม่ได้อ้าปากออกแม้แต่นิดเดียว แต่ได้ยินเสียงของกันและกัน
“โอ้ ลูน่า โลกของฉันที่ไม่มีเธอ มันช่างมืดมนและสับสนวุ่นวาย”
ทันใดนั้น สายลมที่เย็นสบายกลับกลายเป็นพัดรุนแรง เมฆฝนเริ่มตั้งเค้า ฟ้าเริ่งร้องมาแต่ไกล ฝูงนกบินผ่านโฮชิและลูน่าราวกับกำลังหนีภัยอันตราย โฮชิและลูน่ารู้สึกหม่นหมองและหดหู่ลงอย่างประหลาด พวกเขารู้ทันทีว่าใครกำลังมา เสียงฝีเท้าคนและเสียงต้นไม้ดังซวบซาบดังเข้ามาใกล้โฮชิกับลู่นามากขึ้น พร้อมกับเสียงหัวเราะที่น่ากลัว ฟังแล้วชวนให้ขนลุกของ ไคโร นักรบศัตรูคู่อาฆาตของโฮชิ ดังกึกก้อง ไคโรชี้ปลายทวนมาทางโฮชิ ก่อนจะกระแทกทวนลงกับพื้น ตึ้ง!! ลูกน้องไคโรนับสิบล้อมโฮชิไว้ แววตาและท่าทางของทั้งสองหมายเอาชีวิตกัน
บรรยากาศเงียบสงัด โฮชิชักดาบออกมา ไคโรตั้งทวนขึ้นพร้อมสู้ โฮชิห่วงลูน่า
“อันตราย!! หลบไปให้พ้นจากตรงนี้ ลูน่า!!”
ลูน่าถอยไปใกล้กับต้นไม้ริมหน้าผา ลูกน้องไคโร 2 คนเข้ามาลากลูน่า ลูน่าขัดขืนแต่ต้านแรงไม่ไหว ลูกน้องไคโรที่เหลือเข้าล้อมโฮชิ โฮชิหยั่งเชิง มองนิ่ง ก่อนจะกระโดดลอยตัวขึ้นกลางวงล้อมลูกน้องไคโร โฮชิยกดาบฟาดรวดเดียวลูกน้องไคโรลงไปนอนสลบกับพื้นอย่างรวดเร็ว โฮชิยืนนิ่งที่พื้น ใบไม้และดอกไม้ปลิวว่อน ถอนหายใจ มองไคโรนิ่ง มือกำดาบแน่น ไคโรที่มองดูออยู่ รู้ดีว่าถึงเวลาที่จะต้องตัดสินกับโฮชิ ไคโรยกทวนขึ้นมา แสงกระทบเข้ากับทวนจนเกิดแสงสะท้องวาบ ไคโรหัวเราะน่าเกลียดๆ “ฮ่าๆฮ่าๆ ถึงคราวของฉันแล้ว ร่ำลากันซะตรงนี้ เพราะหลังจากนาทีนี้ไป แกจะไม่มีวันได้เจอลูน่าของฉันอีก อย่าอยู่เลยโฮชิ!!”
โฮชิและไคโรวิ่งตรงเข้าหากัน ทั้งสองกระโดดลอยขึ้นต่อสู้กันกลางอากาศ เบื้องหลังคือพระจันทร์ ใบไม้และดอกไม้ปลิวว่อน ดาบปะทะกันดัง เปรี้ยง! ลูน่ามองดูโฮชิอยู่ด้วยความเป็นห่วง ไคโรใช้พลังสะกดจิตโฮชิ แต่โฮชิที่มีประสาทสัมผัสอันแม่นยำ จับทางการต่อสู้ของไคโรทันทุกกระบวนท่า โฮชิกำดาบ พุ่งเข้าต่อสู้กับไคโรอย่างดุเดือด เสียงทวนและเสียงดาบฟาดกันดังกึกก้อง เสียงฟ้าร้อง ครืนนน ลมพายุเริ่มหมุนพัดวน กลุ่มเมฆหมอกเริ่มบดบังแสงจันทร์ ฝนเริ่มลงเม็ด กระหน่ำตกลงมา ฟ้าผ่าเป็นระยะ
“และแล้ว โฮชิกับไคโรก็เผชิญหน้ากันอีกครั้ง ไม่แน่ว่าครั้งนี้ พวกเขาสองคนอาจพาเราไปสู่จุดจบเรื่องราวความแค้นของตระกูลทั้งสอง ก็เป็นได้!!!”
ทันใดนั้น โฮชิฟันเข้าที่กลางหลังไคโรจนไคโรพลัดตกลงหน้าผาไป โฮชิคิดว่าไคโรตายแล้ว แต่ไคโรที่เกาะอยู่กับกิ่งไม้ยันตัวขึ้น แล้วดึงโฮชิตกลงไปในหน้าผาทันที