บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 4 หน้า 6

ที่ห้องแถลงข่าว บริษัทโอะนิซึกะ เต็มไปด้วยคณะกรรมการจากบริษัทโอะนิซึกะ และบริษัททากาฮาชิ รวมทั้งนักข่าวเนืองแน่นห้อง อิจิโร่ลงนามในแฟ้ม กับฮิโระ แล้วแลกแฟ้มกัน ทั้งคู่ลุกขึ้นยืนจับมือกัน  ทาเคชิ  ริว ทาโร่และคณะกรรมการบริษัททุกคนต่างลุกขึ้นปรบมือให้ด้วยความยินดี นักข่าวต่างให้ความสนใจ และรุมถ่ายรูป

ในห้องทำงาน ไนท์คลับเคนอิจิ 

เคนอิจินั่งนิ่งฟังชินอิจิเข้ามารายงาน “พวกมันเพิ่งรวมบริษัทฯ ได้ข่าวว่าจะเริ่มสัมปทานท่าเรือของเมืองนี้ด้วยครับ”  

“โอะนิซึกะคิดจะฮุบเมืองนี้ไว้คนเดียว”

 “แค่นี้ผลกำไรและรายได้ของตระกูลโอะนิซึกะ ก็ใช้จนชั่วลูกชั่วหลานไม่มีวันหมดแล้ว”

“พวกมันมีชีวิตอยู่ไม่ถึงวันใช้เงินหรอก” สายตาเคนอิจิเหี้ยมเกรียมและร้ายกาจ

ขบวนรถของกลุ่มโอะนิซึกะแล่นเข้ามาจอดด้านหน้าโรงแรมหรู โดยมีรถตู้ของโคจิและทาโร่นำขบวน ในรถเก๋งสุดหรูมีอิจิโร่ ไดสุเกะ ฮิเดโกะและคุมิโกะนั่งมาด้วยกัน ส่วนทาเคชิกับริวขับรถมาเอง ปิดท้ายด้วยรถของมาซาโตะ คาซูมะกับลูกน้อง ทาโร่ วิ่งลงมาจากรถ เพื่อเปิดประตูให้อิจิโร่ ไดสุเกะ ฮิเดโกะ และคุมิโกะก้าวลงมา 

คัตสึและเซกิ รีบเปิดประตูให้ทาเคชิ กับ ริว ก้าวตามมา ทาเคชิกับริว อยู่ในชุดสูทงานเลี้ยงสุดเท่ สง่างามมาก ทาเคชิเห็นเนคไทของริวเบี้ยว จึงช่วยจัดให้ดูดี ริวปัดมือทาเคชิด้วยความรำคาญ ไม่ชอบให้ใครมาจุกจิกจัดการให้ 

ผู้จัดการโรงแรมปรี่เข้ามาต้อนรับอิจิโร่ และผายมือเชื้อเชิญทุกคนเข้าไปด้านในโรงแรม “คุณฮิโระรออยู่ด้านใน ... เรียนเชิญทุกท่านครับ” 

อิจิโร่ ไดสุเกะ ฮิเดโกะ คุมิโกะ โคจิ คาซูมะ มาซาโตะ ทาโร่ คัตสึ และเซกิเดินเข้าไปในโรงแรม โดยมีทาเคชิกึ่งลากกึ่งดึงริวรีบเดินตามเข้าไป โกะโร่ ซุจิ และลูกน้องคนอื่นยืนเฝ้าอยู่ที่รถ

ทาเคชิกับริวเดินรั้งท้ายกลุ่มโอะนิซึกะที่กำลังมุ่งหน้าไปยังห้องรับรองวีไอพี 

ทาเคชิเห็นริวหน้ามุ่ย ไม่เต็มใจ ก็เอ่ยขึ้น “ทำหน้าให้สดชื่นหน่อยได้มั้ย”

“ดูตัวครั้งนี้เสร็จ ฉันก็ใกล้จะตายทั้งเป็นแล้ว”

“เกินไป”

“คนคลั่งรักอย่างแก ไม่มีวันเข้าใจ”

“เดี๋ยวเจอว่าที่คู่หมั้น แกอาจจะเปลี่ยนใจ” ทาเคชิเดินนำไป จู่ ๆ เกิดสังหรณ์ใจหันหลังกลับมาอีกที ทันเห็นหลังริววิ่งหนีไปไวๆ “ไอ้....ริว”