บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 7 หน้า 3
ริวยกจอกเหล้าสาบานอยู่หน้าป้ายบรรพบุรุษ “ริว โอะนิซึกะ… ขอให้คำสัตย์สาบานว่า จะอุทิศชีวิตที่เหลือเพื่อปกป้องดูแล ทาเคชิ...โอะนิซึกะโซเรียวด้วยชีวิต และจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเหล่าพี่น้องทุกคนจนกว่าชีวิตจะหาไม่!!” ริวหันมาหาสมาชิกในห้อง “ขอฝากเนื้อฝากตัว และขอความร่วมมือจากน้องพี่ทุกคนด้วย”
“ไฮ้!!” ทาเคชิและสมาชิกทุกคนโน้มตัวก้มศีรษะลงพร้อมกันเพื่อต้อนรับทาเคชิอย่างเต็มใจ ริวยกจอกเหล้าขึ้นดื่ม ทาเคชิและสมาชิกทุกคนยกจอกเหล้าขึ้นดื่มตาม
โคจิ มาซาโตะและคาซูมะยืนมอง ทาเคชิกับริวที่โค้งคำนับขอบคุณสมาชิกอาวุโสอยู่
โคจิอดเป็นห่วงโซเรียวหนุ่มไม่ได้ “จากนี้ไปโซเรียวต้องเหนื่อยขึ้นอีกเป็นร้อยเป็นพันเท่า”
“ฉันมั่นใจ..โซเรียวจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเรื่องอายุไม่ใช่อุปสรรค” มาซาโตะเชื่อมั่น
“คนที่เคยดูถูกโซเรียวไว้ มันต้องเสียหน้า!” คาซูมะเห็นพ้อง
ค่ำวันนั้น ในห้องรับประทานอาหารบ้านโอะนิซึกะ
สีหน้าริกิขรึมขลัง ดูน่ากลัว “ถ้าอิจิโร่ยังอยู่... ต้องภูมิใจในตัวเธอมากทาเคชิ”
“ขอบคุณครับ”
อายะโกะและฟุมิโกะค่อยๆ วนเทสาเกเติมให้ทุกคน ซาโตชิใช้ศอกกระทุ้งให้ไอโกะเติมเหล้าให้ทาเคชิ
ไอโกะรีบปั้นหน้ายิ้มหวานแล้วเอื้อมมือไปจับมืออายะโกะ ส่งเสียงหวาน “ให้ไอโกะช่วยนะคะ”
ริว อายะโกะและฟุมิโกะอึ้งเหวอไปกับท่าทีของไอโกะ
ไอโกะยกสาเกมาจะเติมให้ทาเคชิแต่อายะโกะยั้งไว้ “ให้ท่านมิซาว่าโซเรียวก่อนค่ะ”
ไอโกะชะงักไปเหลือบมองอายะโกะด้วยแววตาไม่พอใจ แต่พยายามเก็บอาการแล้วยิ้มหวาน “ขอบคุณที่เตือน”
ไอโกะเติมสาเกให้ริกิ แล้วเติมสาเกให้ทาเคชิด้วยท่าทางเรียบร้อยอ่อนหวานสุดๆ
“ขอบคุณ”
“ยินดีค่ะทาเคชิซัง”
ริกิยิ้มพอใจกับท่าทีของไอโกะ “วันนี้ไอโกะดูแปลกไปมาก มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือนสุดๆ”
“น้องฉันพร้อมจะเป็นเจ้าสาว... รอแค่เจ้าบ่าวจะต้องรักษาคำพูด”
ทาเคชิมองหน้าซาโตชินิ่งๆ ซาโตชิจ้องกลับอย่างไม่เกรงกลัว
“ลุงไปดูวันมาให้แล้ว...เร็วที่สุดคือกลางเดือนหน้า แต่ถ้าไม่ทันก็ถัดไปได้อีกสัก 2 อาทิตย์”
ทาเคชินิ่งไม่ตอบ
ไอโกะเสนอ “จริงๆ หมั้นกลางเดือนหน้าแล้วแต่งปลายเดือนเลยก็ได้นะคะ”
ทาเคชิมองหน้าริกิสีหน้านิ่งไร้ความกดดัน เต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเอง แล้วโค้งตัวขอโทษ “ต้องขอโทษ... ผมทำตามข้อเสนอไม่ได้”