บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 5 หน้า 3
ตัวประกันพยักหน้าหงึกๆ สีหน้าผ่อนคลายลง แต่ก็ยังกลัวอยู่ดี อาคมกระซิบถามรามิลเบาๆ ไม่ให้ตัวประกันได้ยิน
“ประทัดยักษ์จริงเหรอครับ”
“ระเบิดทีเอ็นทีขนาด 4 ปอนด์ รัศมีทำลาย 200 เมตร ตั้งเวลาไว้ซะด้วย”
“สายไฟพันระโยงระยางไปหมด ไม่รู้สายไหนที่เป็นสายปลดชนวน”
รามิล เห็นสายไฟไล่ไปยังระเบิด มีสองสายที่น่าจะเป็นไปได้ “ต้องเป็นสองสายนี้แน่ๆ ไม่ขาวก็แดง”
“รีบตัดสินใจเถอะครับพี่ เหลือเวลาแค่ 3 นาทีเท่านั้น”
“ห๊ะ ไหนคุณบอกแค่ประทัดยักษ์ไง” ตัวประกันงง
“ประทัดยักษ์สมัยนี้ มันตั้งเวลาได้ด้วยแหะ” อาคมยื่นคีมให้รามิล แล้วพยักหน้าให้รีบลงมือ
รามิลรับคีมมา เหงื่อแตก ลุ้นเต็มที่ ก่อนหยิบสายไฟเส้นสีขาว กำลังจะตัด แต่สายตาเหลือบเห็นความผิดปกติบางอย่าง “ไม่ใช่เส้นนี้ !”
“ทำไมล่ะครับพี่”
“พลิกดูที่ฐานมันซิ” อาคมพลิกดูที่ฐานระเบิด เห็นว่าเส้นสีขาวแท้จริงคือสีแดง แต่ทาสีลวงเอาไว้
“บัดซบเอ๊ย ! มันทาสีหลอกเรา”
“ใช่ ! แผนสกปรกของไอ้พวกโจรกระจอก ตบตาฉันไม่ได้หรอก” นาฬิกาดิจิตอลถอยหลัง ไม่ถึงหนึ่งนาที
“เหลือเวลาอีกแค่ไม่ถึงนาทีแล้วครับ” ภายใต้สภาวะกดดัน รามิลตัดสินใจตัดสายไฟสีแดงอีกเส้นทันที
นาฬิกาดิจิตอลหยุดเดิน รามิลกับอาคมถอนใจ จับมือกับรามิลด้วยความโล่งอกที่กู้ระเบิดได้สำเร็จ
“ตกลงมันอะไรกันแน่ ประทัดยักษ์หรือระเบิด”
“ประทัดยักษ์ที่ไหนเค้ามีสายไฟกันล่ะคุณ”
“ระเบิดเหรอ คร่อกกกกก !!” ตัวประกันพอรู้ว่าเป็นระเบิดก็ฉี่แตก ลมจับทันที
หน่วยฝึกพยัคฆ์ทมิฬ รามิลปิดตู้ล็อคเกอร์ เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วเตรียมจะกลับ อาคมเดินเข้ามาเตือน
“อย่าลืมนะพี่ เย็นนี้พี่รับปากกับคุณนกยูงว่าจะไปรับที่ร้านกาแฟ”
“ไปไม่ได้แล้วว่ะ วันนี้ฉันต้องไปซ้อมเดินแบบแฟชั่นโชว์เครื่องเพชร จะเสร็จกี่ทุ่มกี่ยาม ยังไม่รู้เลย แกไปรับนกยูงแทนฉันทีสิวะ”
“อีกแล้วเหรอพี่ ตั้งแต่คุณนกยูงลงมาอยู่กรุงเทพ พี่เบี้ยวนัดเธอมาสองหนแล้วนะ”
“ทำไงได้วะ ก็มันติดจริงๆนี่หว่า ไว้วันหลังฉันพานกยูงไปเลี้ยงข้าวไถ่โทษก็แล้วกัน”