บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 3 (2/2) หน้า 2
โน้ตโมโห “เลิกเอาเรื่องเงินมาขู่ผมสักทีได้มั้ย!! ที่ผมต้องเล่นละครตบตาคนอื่น ผมก็เหนื่อยเหมือนกันนะ ผมไม่ได้เป็นดาราที่เล่นละครได้ตลอด 24 ชั่วโมงเหมือนคุณ!! ให้พื้นที่กับผมบ้าง!!”
แพตเบะปากใส่โน้ต โน้ตฉุนเดินหนีเข้าไปในโรงแรมทันที แต่ก็ต้องชะงักเพราะเจอคิมกับจูนยืนมองอยู่ แพตรีบเดินตามมาเจอก็ชะงักเช่นกัน
“ผมขอตัวก่อนนะครับ” โน้ตเดินออกไปทันที จูนกับคิมงงๆ
แพทไก๋ “อ้าว ทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะคะ?”
“พอดีผมกับจูนกำลังจะกลับน่ะครับ ว่าจะเข้าไปลา แต่เห็นคุณแพตกับคุณโน้ตคุยกันอยู่ เลยยืนรอตรงนี้”
“อ๋อค่ะ ไว้เจอกันนะคะ” แพตเดินออกไป
จูนมองตามไป นึกถึงตอนกินก๋วยเตี๋ยวกับโน้ตที่ข้างทาง
“ผมกับแพตไม่ได้หวานตลอดเวลาอย่างที่คุณคิดนะ ก็มีทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน เหมือนคู่รักคู่อื่นๆ”
จูนเริ่มรู้สึกไม่ดีที่เคยประชดใส่โน้ต
ที่โฮมออฟฟิศชั้น 2 บ้านโน้ต พี่โย นิน แป๋งนั่งทำงานอยู่หน้าคอม รวมถึงลูกน้องคนอื่นๆ
พี่โยถามแป๋ง “แป๋งจะไปซื้อของเหรอ?”
แป๋งงง “เปล่านี่ครับ”
นินตีขลุม “ดูจากสีหน้าแกแล้ว ฉันรู้ว่าแกหิว ออกไปซื้ออะไรกินไป แล้วซื้อกาแฟกระป๋อง ลูกอมเปรี้ยวๆ แซนวิชแฮมชีสมาให้ฉันด้วย”
พี่โยเสริม “ฉันเอาถั่ววาซาบิ มะขามจี๊ดจ๊าด น้ำเอา...แกคิดมาแล้วกัน”
พี่โย นินวางเงินให้แป๋งแล้วหันไปทำงานต่อไม่สนใจแป๋ง
“สรุปผมต้องไปใช่ไหมครับ?”
แป๋งเข็นจักรยานซื้อกับข้าวออกมาหน้ารั้ว แล้วหันไปเห็นผู้หญิงวัยกลางคน ด้อมๆมองๆอยู่หน้ารั้ว “มาหาใครเหรอครับ?” ผู้หญิงวัยกลางคนเงยหน้าขึ้น เห็นว่าเป็นป้าต้อย ฝาแฝดของแม่ติ๋มซึ่งหน้าเหมือนแม่ติ๋มทุกอย่าง แต่แป๋งเข้าใจว่าป้าต้อยคือแม่ติ๋ม “อ้าวแม่ มายืนลับๆล่อๆอะไรตรงนี้ ไม่เข้าบ้านล่ะครับ”
ป้าต้อยเห็นว่าแป๋งไม่รู้จักตนเลยสวมรอยเป็นแม่ติ๋มทันที“แม่จะออกไปซื้อของแต่ไม่แน่ใจว่าปิดไฟในครัวรึยัง ก็เลยชะโงกดู เอ้อ! แม่ลืมหยิบประเป๋าตังค์มา เรามีติดตัวสัก 5,000 ไหม”
“โอ้โหแม่! ตั้ง 5,000 ไม่มีหรอกครับ ในเอทีเอ็มผมมีแค่สองพันกว่าบาทเอง”
“งั้น 2,000 ก็ได้ลูก แม่ขี้เกียจเข้าไปเอา”
แป้งคิดๆ “ผมกำลังจะไปซื้อของปากซอยพอดี แม่ไปกับผมมั้ยครับ เดี๋ยวผมกดให้”
“ได้ๆ ขอบใจมากลูก”