บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 3 (2/2) หน้า 4
“ก็ขอโทษไปแล้วไง จะเอาอะไรจากฉันอีก!!”
“อยากได้คำขอโทษที่จริงใจ ได้ป่ะ?”
จูนกัดฟันพูด “ขอโทษค่ะคุณโน้ต”
“จริงใจ”
“ฉันขอโทษ” จูนโมโหหันไปกดชั้นที่ใกล้จะถึงที่สุดเพราะอยากหนีโน้ต
“จะหนีผมเหรอ?”
จูนยิ่งกดลิฟท์รัวๆ ทันใดนั้นลิฟท์สั่น กึง! จูนที่เจ็บเพราะรองเท้ากัด เสียหลักจะล้ม โน้ตประคองจูนไว้ได้ทัน ไฟในลิฟท์ดับพรึ่บ!!
“ว้าย!!!”
“เป็นไรรึเปล่าคุณจูน?”
“ฉันไม่เป็นไร”
ไฟสำรองสีส้มของลิฟท์สว่างขึ้น โน้ตประคองจูนหน้าใกล้กัน โน้ตกับจูนมองหน้ากันในระยะใกล้ ทั้งสองรีบผละออกจากกันทันที
จูนได้สติแล้วหันไปมองตัวเลขลิฟท์ที่ค้างอยู่ชั้น 13 “เฮ้ย! ทำไมเลขมันไม่ขยับอ่ะ”
โน้ตเดินไปกดเปิดประตูลิฟท์ แต่ประตูลิฟท์ก็ไม่เปิด “สงสัยคุณต้องอยู่กับผมอีกยาวแล้วล่ะคุณจูน”
จูนอึ้งๆไม่อยากเชื่อว่าจะมาลิฟท์ค้างกับโน้ตแบบนี้
แป๋งเดินถือถุงขนมเข้ามาบ้านมาเจอพี่โย นินนั่งกินข้าวต้มอยู่ที่โต๊ะ แม่ติ๋มยกน้ำมาให้พี่โย พี่นิน แป๋งเห็นแม่ติ๋มก็อึ้งๆ
“แป๋งมากินข้าวต้มเร็วลูก สองคนนี้จะกินกับหมดแล้ว”
“แม่กลับมาก่อนผมได้ไง?” พี่โย นินชะงักมองหน้ากัน
แม่ติ๋มงง “แม่ก็อยู่ในบ้านตลอดนี่ลูก”
“ก็เมื่อกี้ที่ตู้เอทีเอ็ม...”
นินพุ่งเข้าไปปิดปากแป๋งทันที พี่โยตามมาด้วย
นินรีบเปลี่ยนเรื่อง “ไอ้แป๋ง!! รีบไปทำงานเลย เดี๋ยวไม่ทันส่ง”
แป๋งแกะมือนินออก “แต่ผมยังไม่ได้กินข้าวต้มเลย...”
พี่โยปิดปากแป๋ง “ยังจะเถียงอีก”
พี่โย นินลากแป๋งออกไป แม่ติ๋มมองตามงงๆ พี่โย นินลากแป๋งมาคุย แป๋งสะบัดหลุดจากนิน
“ทำอะไรของพี่อ่ะ?”
พี่โยซัก “เมื่อกี้มึงคิดว่าแม่มายืมเงินมึงใช่ไหม?”
“ใช่พี่ แต่แม่พี่โน้ตไม่ได้ใส่ชุดนี้ ผมก็ไม่ใช่ทรงนี้”