บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 3 (2/2) หน้า 5
นินอธิบาย “ที่มึงเจอไม่ใช่แม่พี่โน้ตหรอก”
แป๋งตกใจ “แม่พี่โน้ตมีร่างโคลนเหรอ?”
พี่โยเซ็งๆ “เกมน่ะ มึงเพลาๆบ้างนะ”
นินอธิบายต่อ “ที่มึงเจอ...คือป้าต้อย พี่สาวฝาแฝดของแม่พี่โน้ต แกยืมเงินเค้าไปทั่วแหละ พวกฉันก็โดน”
“ตั้ง 2,000 แล้วผมจะได้คืนไหมพี่”
พี่โยตบไหล่แป๋ง “ยินดีด้วย มึงเป็นสมาชิกบ้านนี้เต็มตัวแล้ว”
แป๋งอึ้งไปเหวอๆ
แหวนลากนกมาที่ลานจอดรถ
นกบ่นๆ “โอ๊ย ฉันกำลังจะ selfie กับพี่ป้อง ณวัตน์เลย แกมาดึงฉันทำไมเนี่ย?”
“พี่ป้องเค้าพาแกกลับบ้านได้ไหม!! ไอ้จูนมันเจ็บเท้า กลับบ้านได้แล้ว”
นกเซ็งๆ แหวนลากนกมาที่รถแต่ไม่เห็นจูนอยู่ที่รถเลยมองหา
“เห็นไหมไอ้จูนก็ยังไม่มา”
แหวนหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาจูนแต่โทรไม่ติด “โทรไม่ติดเลย กุญแจรถฉันก็เอาไป มันจะไปไหนได้”
นก แหวนชะโงกมองหาจูน แสงไฟรถสาดเข้ามา เป็นรถคิมเข้ามาจอดตรงหน้านกกับแหวน
คิมเปิดกระจก “มีอะไรกันรึเปล่าครับ”
นกกำลังจะตอบ แต่แหวนพูดแทรกขึ้นก่อน “ไอ้จูนมันหายไปค่ะ!!”
นกมองแหวนว่าจะตกใจอะไรขนาดนั้น คิมอึ้งๆ
จูนโทรหาใครไม่ติดเพราะไม่มีสัญญาณ ในขณะที่โน้ตกดปุ่ม call ที่แผงควบคุมหาเจ้าหน้าที่ “มีใครได้ยินมั้ยครับ ! ลิฟท์ค้างครับ! ...ฮัลโหลววววว !”
“ได้ยินแล้วค่ะ ไม่ต้องตกใจนะคะ ตอนนี้ไม่ทราบในลิฟท์อยู่กันกี่คนคะ”
“สองคนครับ...มีผู้หญิงติดอยู่กับผมอีกคน”
“โอเคค่ะ เดี๋ยวทางโรงแรมจะรีบส่งช่างไปซ่อมนะคะ ขออภัยในความไม่สะดวกด้วยค่ะ”
โน้ตปล่อยปุ่ม Call “เค้ากำลังส่งช่างมาแล้ว”
“ได้ยินแล้ว แล้วทำไมไม่ถามล่ะว่าอีกนานมั้ย?”
“อยากให้นานล่ะสิ จะได้อยู่ด้วยกันยาวๆ”
จูนโวย “อย่ายาวกว่านี้เลย เจอคุณทีไร มีแต่เรื่องซวยทุกที!!”
“โทษผมได้ไง ก็คุณนั่นแหละไปกดลิฟท์รัวๆๆๆ..ค้างเลย” โน้ตเห็นจูนท่าทางกระวนกระวายเพราะไม่เคยติดลิฟท์ ก็พูดด้วยเสียงอ่อนโยนลง “กลัวเหรอคุณ ไม่ต้องกลัวนะ...ยังไงคุณก็มีผม” จูนมองโน้ต “ถึงคุณจะอกหัก คุณก็ไม่ต้องตายอย่างโดดเดี่ยว ฮ่าๆๆๆ”