บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 3 หน้า 2
ยำเกรง “รวิปรียา เจ้าฝ่าฝืนกฎแห่งเทพ ลงไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของภพภูมิมนุษย์และวิญญาณ”
“ลูกยอมรับ”
“ความอยากรู้อยากเห็นของเจ้า ความดื้อรั้นของเจ้า จะทำลายกฎของจักรวาล”
“แต่ลูกเจตนาดี”
“เจตนาดีก็ต้องมีวิธีที่ชอบที่ควร ยามะธิดา เจ้ารู้หรือไม่ การที่เจ้าเป็นเทพแล้วลงไปในโลกมนุษย์ ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างภพภูมิขึ้น แล้วด้วยช่องว่างที่เจ้าสร้างขึ้น ถึงไม่ตั้งใจ แต่มันทำให้วิญญาณหนองพรายหลุดออกมาได้” รวิปรียาหน้าตาตกใจ ไม่เคยคิดมาก่อน
“ความผิดเกิดขึ้นแล้ว ผู้ทำผิดไม่ว่ามนุษย์หรือเทพ ก็ต้องถูกลงโทษ”
สินีวาลีและเทพทุกคนมอง รวิปรียาสีหน้าขอร้อง แต่องค์พระสุยามะเอ่ยขึ้น
“ข้าขอสั่งรวิปรียา ห้ามเจ้าลงไปยุ่งกับมนุษย์อีกเด็ดขาด”
โคกร้าง ภาธรเดินมายืนอยู่ที่โคกร้าง บรรยากาศวังเวง ภาธรยกกล้องถ่ายรูปถ่ายไปรอบๆ ทุกอย่างเงียบ ไม่มีลมแรง ไม่มีบรรยากาศน่ากลัว ภาธรมองไปที่เนินดินใต้ต้นไม้ เดินเข้าไปใกล้ ก้มลงแตะดิน ภาธรรู้สึกกระตุกใจรุนแรง ย้อนภาพออกญาพิชิตแสนพลกอดร่างเจ้าฟ้าทิพฉาย ภาธรลุกพรวด ถอยออกมา “ผู้หญิง..ในรูป”
ภาธรมองบรรยากาศรอบๆทุกอย่างสงบ “คิดมากไปหรือเปล่าวะ”
ภาธรกดถ่ายรูปอีกพักแล้วหันหลัง จะเดินออกไป ลมพัดเบาๆ เจ้าฟ้าทิพฉายเคลื่อนกายมาโอบกอดภาธรจากด้านหลัง รอยยิ้มเจ้าฟ้าทิพฉายมีแต่ความสุขสมหวังในใบหน้า ซบลงที่ไหล่ภาธร
“เราจะไม่พรากจากกันอีกแล้ว ออกญา”
ภาพหน้าขาวซีดของเจ้าฟ้าทิพฉายที่แนบอยู่กับแก้มของภาธร เป็นภาพความรักที่น่าสะพรึงกลัว
รอยยิ้มเจ้าฟ้าทิพฉายมีความสุข สมหวังแต่ใบหน้าภาธรสนใจแต่รอบๆ ยังสัมผัสเจ้าฟ้าทิพฉายไม่ได้ ภาธรก้าวเดินออกไป มีเงาดำซ้อนอยู่ด้านหลังเป็นวิญญาณของเจ้าฟ้าทิพฉายที่ถูกปลดปล่อยและตามติดคนรักอีกครั้ง
บนบ้านพระยามหศักดิ์ธำรง ภาธรเดินขึ้นมาบนบ้าน ตรงไปที่กระเป๋าเป้ที่วางไว้ หยิบมือถือที่วางไว้มาดู เห็นมิสคอลจากทินเทพ 50 สาย ภาธรกดเบอร์โทรกลับไปทันที “ว่าไงทินเทพ มีเรื่องอะไร”
ในบ้านคุณหญิงทรงศิริ ทินเทพเดินห่างปริตตาที่นอนพักอยู่ มีทุกคนยืนมองด้วยความเป็นห่วง
“น้องหนูเป็นลมครับ เราอยู่ที่บ้านคุณหญิงทรงศิริ ตอนนี้อาอยู่ไหน ผมติดต่ออาไม่ได้เลย อาอยู่หนองพรายหรือเปล่า” ทินเทพสีหน้าสงสัย