บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 19 หน้า 5
“เรื่องอะไร”
“เรื่องเด็กดวล ....ผมนอนไม่หลับเลยครับ เด็กมันก็ดีตั้งใจทำงาน แต่ผมกลับทำให้เด็กมันเสียอนาคต ผมทนอยู่ต่อไปไม่ไหวครับคุณสวาท”
“พูดแบบนี้ก็ตำหนิฉันด้วยน่ะสิคุณยศ”
“เปล่านะครับ ....ก็จริงอยู่ว่าคุณสวาทสั่งให้ผมทำ แต่ถ้าผมตัดสินใจไม่ทำ แล้วยอมโดนไล่ออกซะ ก็ไม่ต้องมารู้สึกผิดอย่างนี้”
“คุณแม่สั่งให้คุณยศทำเหรอครับ”
“เที่ยง!” เที่ยงวันทั้งประหลาดใจทั้งเสียใจที่แม่ทำแบบนี้
ห้องออกกำลังกาย กิ่งคำรู้สึกเหนื่อยๆ เลยนั่งพักเช็ดเหงื่อ สราเพิ่งมาถึงก็เดินเข้ามาทัก
“อะไรยะ ...... ปรกติเห็นฟิตอย่างกับม้า ทำไมหมู่นี้แกไม่สู้เลย” สราจับแขน “ดูซิเนี่ยแขนเหลวหมดแล้ว”
“พูดมากน่ะ” กิ่งคำค้อนใส่ สราเหลือบไปเห็นพุงกิ่งคำ มันยื่นผิดปรกติ “แล้วดูซิกินมาขนาดนี้จะอ้วกมั้ยเนี่ย”
“อะไร?”
“ก็ดูพุงแกดิ อะไรวะแก หมู่นี้แกปล่อยตัวเกินไปหรือเปล่า น่าเกลียดมาก พุงป่องอย่างกะคนท้อง”
กิ่งคำใจหายวาบ รีบเดินหนีไปขึ้นลู่วิ่ง “พอเหอะ .... รำคาญ”
“ต๊าย .... แกอ้วนจริงๆนะ ฉันไม่ได้พูดเล่น” กิ่งคำไม่สนใจ เปิดลู่วิ่งแล้วเริ่มวิ่งออกกำลังกาย แต่ได้แค่พักเดียวก็ต้องรีบปิดเครื่อง เพราะรู้สึกวิงเวียนจนเมื่อลงจากเครื่อง กิ่งคำก็วูบล้มลง
“กิ่ง! ……กิ่ง แกเป็นอะไร” สรารีบวิ่งมาดูเพื่อน คนในฟิตเนส 2 คนรีบวิ่งมาช่วยพยุงไปนั่ง
“ขอบคุณมากคะ”
ห้องทำงานสวาทวิมล
“คุณแม่ทำรุนแรงเกินไปนะครับ....ถึงขนาดต้องยัดยากันเลยเหรอครับ”
“แม่เปล่านะ ..... เรื่องเงินน่ะแม่ยอมรับ แต่เรื่องยานี่คุณยศเค้าทำเกินกว่าเหตุเอง”
“คุณสวาท! ผมเปล่านะครับ ตอนที่คุณสวาทหยิบออกมา ผมยังเข้าใจว่าคุณสวาทแอบใส่”
“แม่ไม่ได้ใส่นะเที่ยง ยังคิดว่าคุณยศเป็นคนใส่ไว้”
“งั้นแสดงว่ายานั่นเป็นของดวลจริงๆครับคุณเที่ยง” เที่ยงวันพูดอะไรไม่ออก
“ทีนี้เที่ยงเข้าใจแม่แล้วหรือยัง ว่าทำไมแม่ถึงไม่อยากให้เที่ยงยุ่งเกี่ยวกับเด็กนั่น มันจะทำให้เที่ยงหวนกลับไปหา .... “ สวาทวิมลเหลือบมองยศแล้วละไว้ในฐานที่เข้าใจกัน 2 คน