บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 21 หน้า 3
“เฮ้ย! ไอ้เด็กใหม่ นี่โต๊ะกู”
“เห็นมันว่าง ....ไม่มีใครนั่ง”
“มึงเป็นเด็กใหม่ กูจะถือว่ามึงไม่รู้ธรรมเนียม คราวหน้าคราวหลังรู้ไว้ด้วย ว่านี่โต๊ะกู”
“โต๊ะนั่นด้วย นั่นด้วย เอาเป็นว่าทุกโต๊ะกูจองไว้แล้ว มึงไม่มีสิทธิ์นั่ง”
“แล้วทำไมคนอื่นนั่งได้”
“ก็กูอนุญาตไง แต่กับมึงกูไม่อนุญาต อยากนั่งไปนั่งพื้นโว้ย
ดวลรู้ตัวว่าโดนกลั่นแกล้ง แต่ดวลไม่ยอมให้ใครง่ายๆ ดวลจึงหย่อนก้นลงนั่ง
“เฮ้ย! มึงพูดไม่รู้เรื่องหรือไงวะ บอกว่านี่ที่นั่งกู” ดวลไม่ตอบ แต่สู้ตา
“มึงนึกว่ามึงแน่เหรอ ไอ้เด็กใหม่”
บอมบ์โมโห จนเกือบจะได้ลงมือทำอะไรไปแล้ว ถ้าป้าอรไม่เข้ามาขัดขวางจังหวะเสียก่อน “มีอะไรกัน”
“เปล่าครับป้า ไม่มีอะไร”
“ก็ดีแล้ว นี่ดวลนะ เป็นเด็กใหม่ โอ๊คกับบอมบ์ช่วยป้าดูแลเพื่อนใหม่ทีนะ”
“ไม่ต้องห่วงครับป้า ผมกับไอ้โอ๊คจะดูแลอย่างดีเลย”
“ดีมาก พวกเธอจะทำอะไรก็ไปทำเถอะ ป้าเอาแบบสอบถามมาให้ดวลเค้าทำน่ะ”
“งั้นผมไปนะครับ” บอมบ์กับโอ๊คเดินไปโดยหันมามองดวลเป็นระยะ ดวลก็สู้ตาไม่ลดละ
บ้านโอบอุ้ม ห้องหญิง ชั้น 2 ของตึก ทับทิมมองผ่านลูกกรงเห็นดวล กำลังนั่งทำแบบสอบถามกับแม่อร ส่วนโอ๊คกับบอมบ์ยืนมองอยู่ห่างๆ ทับทิมแอบมองดวลด้วยความพอใจ ดวลไม่เหมือนเด็กคนอื่นๆที่เข้ามาบำบัด
บ้านดำเกิง บรรยากาศบนโต๊ะอาหารดูอึมครึม โดยเฉพาะดำเกิงซึ่งแสดงออกอย่างไม่น่ารักเอาเสียเลย ทั้งกระแทกช้อน ทั้งการกินข้าวที่ดูก็รู้ว่าไม่พอใจที่มีเที่ยงวันมาร่วมโต๊ะ เที่ยงวันและเดือนสิบได้แต่ก้มหน้านิ่งแล้วทานข้าวไปอย่างเงียบๆ
“คุณเที่ยงทานนี่หน่อยนะคะ” สกาวตักอาหารให้เที่ยงวัน ดำเกิงเห็นแล้วหมั่นไส้ กระแทกช้อนลงกับจานดังลั่นจนสกาวตกใจ ช้อนตักแกงตกลงบนจานข้าวเที่ยงวัน อาหารกระเด็นเลอะเสื้อเที่ยงวัน
“ตายแล้ว น้าขอโทษ”
“ไม่เป็นไรครับ ปรกติผมทานข้าว มันก็เลอะเทอะอยู่แล้ว” สกาวรู้สึกผิดมาก
“ไม่เป็นไรค่ะแม่”
เที่ยงวันรีบชิมอาหาร เพื่อเปลี่ยนเรื่องไม่ให้สกาวกังวลใจไปมากกว่านี้