บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 21 หน้า 5
ลำธารลุกพรวด “จริงเหรอครับคุณแม่” ลำธารกอดแม่แน่น
“ตระกูลเราคงไม่อยากได้สะใภ้หยาบคายแบบนี้มั้งคะคุณพี่”
“ก็ตามใจเธอสิ เธอเป็นแม่ เธอมีสิทธิ์ ฉันแค่คนอาศัยจะไปมีสิทธิ์อะไร” บุญหยาดเดินเชิดออกไป
บ้านดำเกิง ดำเกิงยืนฟังเที่ยงวัน เดือนสิบ และสกาวพูดคุยกันอยู่ ทั้ง 3 พูดคุยกันอย่างผ่อนคลายและมีเสียงหัวเราะผสมตลอดบทสนทนา ดำเกิงได้แต่ถอนใจ ทั้งอิจฉาและน้อยใจ ที่บัดนี้มีผู้ชายอีกคนเข้ามามีบทบาทและเป็นจุดสำคัญในบ้าน ดำเกิงเดินเข้าห้องไป
โต๊ะอาหาร บ้านดำเกิง สกาวผ่อนคลาย “วันนี้หัวเราะจนเหนื่อยจริงๆ .... ขอบคุณคุณเที่ยงมากนะคะที่ช่วยเหลือทุกอย่าง น้าสบายใจแล้ว ที่ดวลได้เข้าไปอยู่ในที่ปลอดภัย”
“น้องจะต้องกลับมามีชีวิตใหม่ค่ะแม่”
“เราต้องให้กำลังใจเขาเยอะๆครับ เขาจะได้รับรู้ว่ามีคนรอคอยเขาอยู่”
“ค่ะ .... น้ารอเขาอยู่ทุกวันจริงๆ” พูดแล้วสกาวพาลจะร้องไห้ รีบกระพริบตาถี่เพื่อไล่น้ำต “เอาหล่ะ.....น้าเก็บโต๊ะก่อนนะคะ”
“ผมช่วยนะครับ”
“ไม่ต้องค่ะ .... คุยกันไปเถอะนะคะ” สกาวปลีกตัวไปเก็บของ
“คุณเดือน....ไม่จำเป็นต้องปกป้องผมก็ได้นะครับ”
“ถ้าเดือนตัดสินใจจะคบคุณเที่ยง เดือนก็จำเป็นต้องปกป้องและพยายามทำให้ทุกคนเข้าใจคุณเที่ยง ไม่อย่างนั้นก็จะไม่มีใครมีความสุขหรอกค่ะ เดือนเป็นคนกลาง ถ้าเดือนเห็นแก่ตัวเอาตัวรอดโดยไม่สนใจความรู้สึกของคุณเที่ยง เดือนจะคบคุณเที่ยงทำไมล่ะคะ”
“งั้นผมคงแย่ ที่ปกป้องคุณเดือนได้ไม่ดีพอ”
“เดือนเข้าใจคุณน้าค่ะ คุณเที่ยงอย่ากังวลไปเลย ถ้าวันนึงเราพิสูจน์ได้ว่าการที่คุณเที่ยงมาคบกับเดือนแล้วคุณเที่ยงไม่ได้แย่ลง คุณน้าคงเข้าใจนะคะ”
เที่ยงวันจับมือเดือนสิบ รู้สึกโชคดีที่ได้อยู่เคียงข้างเดือนสิบ เดือนสิบเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจและทัศนคติดีเหลือเกิน
สกาวแอบมองดูด้วยความปลื้มใจเหลือเกิน ที่เดือนสิบได้เจอกับคนดีที่เข้าใจรับเธอได้ทุกเรื่องและพร้อมจะช่วยเหลือเธอเสมอ
บ้านโอบอุ้มห้องบำบัดกลุ่ม เด็กๆทยอยกันเดินเข้ามาในห้องประชุม ป้าอรเข้มงวดกับการแยกชายฝั่งหญิงฝั่ง