บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 10
Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 10
บทโทรทัศน์ ติณณา สิมะไพศาล
นายเงียบ ไม่โต้ตอบ ไม่อยากทะเลาะ เดินหนีพลอยไปเลย พลอยเห็นนายไม่พูดอะไร ก็ยิ่งโมโหในความเย็นชาของนาย เดินตามไปผลักนายหาเรื่อง
นายโมโหดึงแขนพลอยไว้ “เป็นไร เป็นบ้าเหรอ”
“เออ ทำไม” พลอยผลักนายอีก
นายดึงแขนพลอยไว้อีกครั้ง พลอยผลักอกนายจนเซ หญิงสาวเอากระเป๋าฟาดนาย เขาพยายามจับตัวเธอไว้
“หยุดๆ”
“เป็นบ้าไง”
“หยุด บอกให้หยุดๆ” พลอยกัดที่มือของนาย นายร้องเสียงดัง หญิงสาวเข้ามาทุบตีนายต่อ เขาจับแขนเธอไว้แล้วตะโกนเสียงดัง “หยุดบอกให้หยุด”
“ปล่อยฉัน”
“หยุด”
“ปล่อยฉัน”
“หยุด”
“บอกให้ปล่อย”
“จะหยุดหรือไม่หยุด หยุด” นายเดินหนีไป
พลอยยังไม่หยุด ตามเอากระเป๋าไปฟาดที่หลังนายอีกครั้ง พลอยและนายฉุดกระชากกันไปมา จนเขาต้องจับแขนเธอสองข้างติดกำแพงไว้ ไม่ให้ดิ้น ทั้งคู่มองหน้ากัน เสียงหัวใจเต้นประสาน นายอดใจไม่ไหว ก้มหน้าลงจูบพลอย
พลอยและนายกอด จูบกันอย่างดูดดื่ม ด้วยความคิดถึง นายเริ่มได้สติ รู้สึกสับสน คิดว่าไม่ควรถลำลึก เขาผละหนีไป พลอยช็อค ค้างอึ้ง มองตามนายอย่างไม่เข้าใจ น้ำตาไหล
นายเดินไปเครียดๆ คิดถึงคำพูดของหมอเทพที่บอกตนเมื่อครู่
“ผมเข้าใจแล้ว ว่าที่ผ่านมาสิ่งที่คุณเห็น มันหมายความว่าอะไร คุณกำลังจะตาย”