บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 10 หน้า 5

บนรถเมล์ พลอยนั่งเหม่อใจลอยครุ่นคิดเรื่องนาย อยู่ๆ ก็ลุกขึ้นพรวด เดินไปกดออด เพื่อลงจากรถ รถเมล์เข้ามาจอดที่ป้าย พลอยเดินลงจากรถเมล์  หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาภูมิ

“ขอโทษทีนะ จะบอกว่าวันนี้ไปไม่ได้แล้ว พอดีว่ามีธุระกะทันหัน ไม่ต้องรอ ไม่ต้องรอนะ คงจะนานเลยล่ะ ขอโทษทีนะ”

พลอยไม่รู้เลยว่า ภูมินั่งรอพลอยอยู่ที่ร้านอาหารแล้ว เขาผิดหวังและเสียใจที่พลอยไม่มาตามนัด....ภูมิวางสาย นั่ง

หมอเทพเดินมาส่งนายที่หน้าร้านอาหาร ด้วยความเป็นห่วง นายหันหลังเดินไป หมอเทพตะโกนบอกนายให้กำลังใจ “นาย อย่าคิดมากนะ ทุกอย่างมีทางแก้”

นายไม่สนใจ เดินเข้าซอยบ้านไป เขาคิดหนัก กับคำพูดของหมอเทพ นายเดินมาถึงที่หน้าบ้าน หยุดเดิน รู้สึกเศร้าเดินต่อไปไม่ไหว เมื่อคิดว่าตัวเองจะมีชีวิตอีกไม่นาน อีกด้านหนึ่ง ซูซานเดินเมามาย เซมาตามทาง ไม่ยอมเข้าบ้าน หมดสภาพมาก

นายเห็นสภาพพี่สาวก็หนักใจ  เข้าไปถามเป็นห่วง “ทำไมไม่เข้าบ้าน

ซูซานพูดเมาๆ ไม่รู้เรื่อง “ไม่อยากเข้า”

นายมองสภาพซูซานแล้วโมโห ตัวเองจะตายแล้ว แต่พี่สาวก็ยังทำตัวน่าห่วง “จะเมากลับบ้านสภาพนี้ทุกวันไปถึงเมื่อไหร่ จะทำตัวดีๆบ้างไม่ได้เหรอ”

“ไม่รู้ว่ะ”

“เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวให้ผมเป็นห่วงได้สักทีวะพี่”

นายถอนหายใจเศร้า ก่อนจะเดินเข้าบ้านไปโมโหๆ  ทิ้งให้ซูซานยืนเศร้าอยู่คนเดียว พอนายเดินไป ซูซานก็ทรุดลงที่พื้น

“ก็ชีวิตมันน่าอาย เกินกว่าจะสร่างเมาไง” ซูซานคิดถึงเรื่องตัวเองกับเป็นหนึ่ง น้ำตาคลอที่ตัวเองพลาดท่ามีอะไรกับเป็นหนึ่ง

ขณะเดียวกัน เป็นหนึ่งเดินดื่มเบียร์ ฮัมเพลงบรรเลงที่เปิดในงานแต่งงาน เข้ามาหาซูซาน “อ้าว พี่นาง พี่ขายออกแล้วนะ พี่กำลังจะได้ลงจากคานแล้ว” ซูซานงงๆ “ผม ผมเอารูปพี่อะ ให้เพื่อนผมดู มันชอบพี่มาก ชอบมาก” เป็นหนึ่งพูดต่อเป็นชุด “และไอ้นี่ โคตรรวยเลยพี่ มีคอนโดอยู่อโศก ปล่อยเช่าที่ประตูน้ำ ถ้าพี่แต่งงานกับมันนะ รวย สบายไปทั้งชาติเลยพี่”