บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 6 หน้า 5
“ฉันไม่อยากให้คุณลำบากใจ ฉันเลยต้องปล่อยผมให้ปิดหน้าตัวเองไว้”
ชายหนุ่มเข้ามานั่งที่โต๊ะใกล้ๆ ซูซานอยากเห็นชายหนุ่มที่ตัวเองแอบชอบเลยค่อยๆ แหวกผมออกมา เพื่อส่องผู้ชายคนนั้น ชายหนุ่มรู้สึกว่ามีคนมองเลยหันหลังกลับมาดู ซูซานเห็นหน้าชายหนุ่มคนนั้น ปรากฏว่าไม่ใช่คนที่ซูซานรอ ซูซานผิดหวัง
“ฉันคิดถึงคุณ ให้โอกาสฉันอีกสักครั้งได้ไหม”
ที่ห้องนอน ซูซานร้องไห้เศร้าๆ มองหน้าตัวเองในกระจก คิดถึงผู้ชายคนนั้น
เช้าวันใหม่ ไพโรจน์และไข่มุก ถือข้าวของที่จะเอามาฝากนายและพลอย กอดไว้แน่นรอดักเจอนาย ทั้งสองแอบดูลุ้นๆว่านายจะออกจากบ้านเมื่อไหร่ พอเห็นนายเปิดประตูเดินออกมาจากบ้าน ทั้งคู่ก็รีบเช็คเสื้อผ้าหน้าผมให้ดูดี แกล้งเนียนเล่นละคร ทำเหมือนเพิ่งเดินเข้ามาในบ้าน
“อุ้ยมาแล้วพ่อ”
นายเดินออกมาเจอไข่มุกพอดี ไข่มุกแกล้งปั้นหน้าทักทายเป็นมิตร “สวัสดีค่ะ” นายยกมือไหว้สวัสดีงงๆ “เราเคยเจอกันคะ...ลูกกรงเหล็กไงคะ”
นายนึกได้ แล้วยิ้มแย้มทักทายสุภาพ “อ๋อครับ สวัสดีครับ”
“สวัสดีค่ะ ต้องขอบคุณมากนะคะ”
ไข่มุกปั้นหน้ายิ้มแย้มสุดๆ ในขณะที่ไพโรจน์เอาแต่จ้องนาย ด้วยความสนใจ
“ครับ”
ไข่มุกตั้งใจแกล้งทำเป็นบอกให้นายรู้ “วันนี้วันเกิดลูกสาวเราค่ะ”
ไพโรจน์ถือกล่องของขวัญให้ดู
“อายุ 32 แล้วนะยัง ไม่มีแฟนเลย พ่อกับแม่ก็เลยจะมาชวนเขาไปทำบุญ ให้เขาได้ไหว้พระขอพร เขาจะได้ได้แฟนได้เนื้อคู่ดีดีค่ะ”
“ครับ” นายยิ้มรับตามมารยาท
“งั้นเดี๋ยวขอตัวนะคะ”
ไข่มุกเดินนำเข้าบ้านไป ในขณะที่ไพโรจน์ไม่ยอมเดินตามเข้าไป ไพโรจน์เอาแต่มองนายตั้งแต่หัวจรดเท้า พิจารณาว่านายเป็นยังไง เหมาะกับพลอยไหม นายงงๆที่ไพโรจน์เอาแต่จ้องไม่หยุด ได้แต่ยิ้มตามมารยาท
ไข่มุกที่เดินเลยไปแล้ว หันมาเห็นว่าไพโรจน์ไม่ยอมเดินตามมา ก็เดินกลับมาแล้วดึงไพโรจน์ให้ตามมา