บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 1 หน้า 4
ลาภิณปั้นหน้าเครียด “อย่าคุยกันตามลำพังนานนักล่ะ หวง”
เจติยายิ้มๆ พูดด้วยความหมั่นไส้ “ทำพูดดีไปเหอะ คุณนั่นแหละ ฉายเดียวไปเมืองจีนยังงี้ คงได้เหล่สาวหมวยหน้าตาจิ้มลิ้มเพลินจนลืมบ้าน”
“ไม่มีทางหรอก ผมหลงเสน่ห์ สาวหน้ากลมตาคม จนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว”
“ให้มันจริงเถอะ”
ขณะนั้นเอง พิมพ์อรก็เดินคุยโทรศัพท์มือถือผ่านลาภิณมา พิมพ์อรสวยโดดเด่นดูดีมาก เล่นเอาลาภิณหยุดเดินมองตามจนเหลียวหลัง แต่ลาภิณไม่ได้คิดอะไรแค่ชอบดูสาวสวยตามนิสัยผู้ชายเท่านั้น พิมพ์อรหยุดคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ไม่ห่างจากลาภิณเท่าไหร่นัก
เจติยาเห็นลาภิณเงียบไปส่งเสียงถามผ่านทางโทรศัพท์ “คุณต้นคะ มีอะไรรึเปล่าคะ”
“อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก แค่เห็นสาวสวยมากเดินผ่านไปก็เลยหันมองตามนิดหน่อย”
เจติยาได้ฟังรู้สึกหมั่นไส้แกล้งทำเสียงแข็ง “แค่นี้นะ” หญิงสาวแกล้งแขวะ “แล้วยัยนั่นไปเซี่ยงไฮ้ด้วยรึเปล่า”
ในเวลาเดียวกัน พิมพ์อรก็กำลังยืนคุยโทรศัพท์มือถืออยู่
“อรส่งมิสเตอร์ซ่งเสร็จแล้ว เดี๋ยวจะกลับเข้าไปหาคุณพ่อก่อนนะคะ ไม่ได้หรอกค่ะ ธุระของคุณพ่อสำคัญที่สุดอยู่แล้ว อรเดินทางพรุ่งนี้เช้าก็ทันค่ะพ่ออรอยากเคลียร์งานให้เสร็จก่อนด้วย ค่ะ เดี๋ยวเจอกันค่ะพ่อ”
เด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพิมพ์อรพร้อมโทรศัพท์มือถือในมือ “พี่คะ รบกวนถ่ายรูปให้หน่อยได้มั้ยคะ”
พิมพ์อรมีสีหน้านิ่ง แววตาดูเหยียดๆปนรำคาญอยู่ในที ตอบปฏิเสธเสียงเรียบไปทันที “ฉันรีบ”
สาววัยรุ่นหน้าแหยปนเจื่อนๆ ไป พิมพ์อรหันเดินไปพร้อมเหยียดปากเซ็งปนรำคาญ
เสียงลาภิณดังแทรกเข้ามาให้ได้ยิน “พี่ถ่ายให้ครับ”
พิมพ์อรหยุดกึกหันมองกลับไป พิมพ์อรเห็นลาภิณเป็นหนุ่มหล่อแต่งตัวดีมาดนักธุรกิจ มีกระเป๋าเดินทางข้างตัวเหมือนจะเดินทาง...กำลังถ่ายรูปหมู่ให้เด็กสาววัยรุ่น 2-3 คนอยู่...ไม่ได้ถ่ายรูปเดียว ลาภิณเลือกมุมใหม่แล้วถ่ายให้อีกก่อนที่จะส่งโทรศัพท์มือถือคืนให้ “ไปเลือกเอาเองนะครับ”
สาววัยรุ่นเข้ามายกมือไหว้ “ขอบคุณค่ะ”
ลาภิณยิ้มให้แล้วลากสัมภาระเดินไปเช็คอินโดยไม่ได้หันมองพิมพ์อร ผิดกับพิมพ์อรที่หันมองตามลาภิณไปเล็กน้อย อดคิดไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้มีน้ำใจดี พิมพ์อรเดินจากไปแต่ก็ไม่วายหันมองไปทางลาภิณอีกครั้ง
รถหรูเลี้ยวเข้ามาในคฤหาสน์ของพิมพ์อร ชาครเดินมารอรับ ทันทีที่รถจอดก็เปิดประตูรถให้พิมพ์อรลงมาจากรถ
“คุณพ่อทานอาหารเช้ารึยัง”
“ยังครับ รอคุณอรอยู่”