บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 8 หน้า 2
วนันต์จับมือพิมพ์อรด้วยความซึ้งใจ “ขอบใจมากลูก พ่อกลัวมาตลอดว่าลูกจะไม่ให้อภัยน้อง ได้ยินอรพูดแบบนี้พ่อก็หมดห่วงแล้วล่ะ” วนันต์ยิ้มออกมาอย่างสบายใจ
พิมพ์อรฝืนยิ้มคืนให้พ่อ จับมือพ่อไว้เป็นเชิงให้กำลังใจ หญิงสาวซ่อนแววตาเจ็บช้ำเจ็บแค้นเอาไว้
ย้อนกลับไปหลายปีก่อนในช่วงเวลาที่อยุทธ์ทอดทิ้งไป
วนันต์นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงผู้ป่วย ที่แขนมีสายน้ำเกลือห้อยอยู่ โดยพิมพ์อรยืนมองพ่อน้ำตาคลอเบ้าอยู่ใกล้ๆ พิมพ์อรน้ำตาคลอ ทั้งรักทั้งสงสารพ่อจับใจ จับมือพ่อไว้
“คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะคะ อรจะไม่มีวันทิ้งคุณพ่อไปอย่างอยุทธ์เด็ดขาด อรจะทำทุกอย่างเพื่อรักษาบริษัทของเราไว้ให้ได้”
2-3 เดือนต่อมา พิมพ์อรถูกสามีตบจนล้มคว่ำ พิมพ์อรกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวและเจ็บปวด แต่สามีของพิมพ์อรเป็นซาดิสม์ ยิ่งพิมพ์อรหวาดกลัว กรีดร้องเท่าไหร่ก็ยิ่งชอบ
สามีพิมพ์อรยิ้มชอบใจ สีหน้าแววตาหื่นกระหาย ปลดกระดุมเสื้อพร้อมย่างสามขุมเข้าหาพิมพ์อร
พิมพ์อรยืนคิดถึงอดีตอยู่หน้าห้องนอนวนันต์ หน้าตาถมึงทึง ขบกรามแน่น สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังเคียดแค้นอยุทธ์น้องชายจนเข้ากระดูกดำ หญิงสาวกำหมัดแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ
“เพราะแกคนเดียวอยุทธ์ ฉันไม่มีวันให้อภัยแกเด็ดขาด ไม่มีวัน”
หิรัญใช้ปืนจี้อยุทธ์ให้เดินมาที่อาคารจอดรถ จุดที่เรนี่ตกลงไปตาย
อยุทธ์หยุดมองไปนอกอาคารนิดหนึ่ง ก่อนที่จะหันไปพูดกับหิรัญ “ตอนที่แกผลักเรนี่ตกลงไป แกไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง เรนี่เป็นผู้หญิงที่แกรักไม่ใช่เหรอ”
หิรัญตะคอก “แกไม่ต้องมาทำพูดดี เพราะแกนั่นแหละที่ทำให้เรนี่ต้องตาย ถ้าแกไม่แทรกเข้ามา ฉันกับเรนี่ก็ยังคบกันอยู่ เรนี่ก็ไม่ต้องตายแบบนี้หรอก”
อยุทธ์ส่ายหน้าช้าๆ “แกก็รู้ ว่าฉันคบกับเรนี่หลังจากที่เลิกกับแกแล้ว ก่อนหน้านั้น เรนี่ก็ขอเลิกกับแกหลายครั้ง เพราะทนนิสัยแกไม่ไหว แต่แกตะหากที่ไม่ยอมเลิก”
“พูดพอรึยัง ถ้าพอแล้ว ก็เตรียมตัวตายได้เลย”
หิรัญเล็งปืนจะยิงอยุทธ์ อยุทธ์ยิ้ม “ก็ดี ฉันจะได้ไปอยู่กับเรนี่”
หิรัญได้ฟังรู้สึกแค้นมาก จะเหนี่ยวไกยิงอยุทธ์ แต่ทันใดนั้น นวัชก็นำตำรวจเข้าล้อมหิรัญไว้ ก่อนที่ลาภิณ และเจติยาจะเดินตามออกมา
นวัชเล็งปืนไปที่หิรัญและสั่งด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “อย่าขยับ ไม่อย่างงั้นผมยิงคุณแน่”