บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 8 หน้า 3
หิรัญตกใจหันกลับไปมอง ตำรวจอีกกลุ่มที่ซุ่มอยู่ ก็เข้าไปคุ้มกันพาตัวอยุทธ์ออกมา หิรัญหันกลับมาจะยิงอยุทธ์ แต่ก็ไม่ทันแล้ว กลายเป็นว่าตนคนเดียวที่ถูกล้อมอยู่ หิรัญยิ่งคลั่งหนักใช้ปืนเล็งกราดไปทั่วไม่ให้คนอื่นเข้ามา
เจติยาพยายามหว่านล้อม “ยอมให้จับดีๆ เถอะค่ะคุณหิรัญ”
ลาภิณช่วยพูด “ผมรู้จักคุณพ่อกับคุณแม่ของคุณนะ ตอนนี้ก็แจ้งท่านไปแล้ว อีกไม่นานท่านก็จะมาถึงที่นี่ วางปืนซะเถอะครับ”
หิรัญไม่สนใจเจติยากับลาภิณ และเริ่มสติแตก หันไปตะคอกใส่อยุทธ์ “มึงอย่าคิดว่าจะเอาชนะกูได้ คนที่จะได้ไปอยู่กับเรนี่ คือกู ไม่ใช่มึง”
หิรัญจะฆ่าตัวตาย กำลังจะเอาปืนจ่อขมับ แต่ทันใดนั้น มือของหิรัญก็ขยับต่อไม่ได้ ชะงักค้างอยู่อย่างนั้น
เจติยามองไปที่มือหิรัญพูดกับตัวเองเบาๆ “คุณเรนี่”
อยุทธ์ได้ยินหันไปมองเจติยาด้วยความแปลกใจเหมือนเจติยามองเห็นวิญญาณเรนี่
หิรัญเห็นวิญญาณเรนี่จับปืนในมือตนเอาไว้ ไม่ยอมให้ยิงตัวตาย ก็ร้องลั่นด้วยความกลัวสุดขีด“ปล่อยฉัน เธอตายไปแล้ว”
นวัชกับพวกตำรวจพากันงงไปหมด ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับหิรัญ มีเพียงลาภิณ และเจติยาเท่านั้น ที่ไม่ตกใจ
เรนี่มองหิรัญน้ำตาคลอ “ฉันไม่ได้รักคุณ ได้ยินมั้ย ฉันไม่ได้รักคุณ” หิรัญนิ่งไป มองวิญญาณเรนี่อึ้งๆ “ถึงคุณจะตามทำลายทุกคนที่ฉันรักจนหมด คุณก็ไม่มีวันได้ความรักจากฉันหรอก”
หิรัญแหกปากร้องลั่นสติแตก “ปล่อยกู”
หิรัญยิงปืนใส่วิญญาณเรนี่ไม่ยั้ง จนทุกคนต้องหมอบราบกันหมด
กระสุนทำอะไรเรนี่ไม่ได้..เรนี่เดินเข้าหาหิรัญทั้งน้ำตา “ยอมมอบตัวซะ หยุดทำบาปซะทีเถอะหิรัญ”
“ไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับกู” หิรัญถอยหนีไปชนราวกำแพง แล้วตัดสินใจจะปีนโดดลงไปตายดีกว่าโดนตำรวจจับเข้าคุก
เรนี่เห็นก็ต้องตกใจมาก รีบตะโกนห้าม “หิรัญ อย่าโดด”
ไม่คาดคิดอยุทธ์พุ่งปาดเข้าไปรวบตัวหิรัญล็อคเอาไว้ได้ทัน
หิรัญคลั่งอาละวาดร้องไห้ฟูมฟายร้องลั่น “ปล่อยกู ปล่อยกู”
ตำรวจนายหนึ่งกำลังพาตัวหิรัญไปขึ้นรถเพื่อนำไปฝากขังที่ศาลที่หน้าโรงพัก
อยุทธ์รีบเดินเข้าไปหาหิรัญ “ขอโทษครับ ผมขอคุยกับเค้าซักครู่ได้มั้ยครับ”
“อย่านานนักนะครับ”
“ครับ”
ตำรวจเดินเลี่ยงไปรอที่รถตำรวจเพื่อให้อยุทธ์ได้คุยกับหิรัญตามลำพัง