บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 22
เจติยากำลังคุยกับวิญญาณของภาณุวัฒน์อยู่ที่มุมหนึ่งในบ้าน
ภาณุวัฒน์หน้าเศร้า “เรื่องการตาย ผมไม่ติดใจอะไรหรอกครับ เพราะผมเป็นคนผูกคอตายเอง”
“งั้นวัฒน์อยากให้พี่ช่วยอะไรล่ะ” ภาณุวัฒน์ได้แต่นิ่งไป ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไง “บอกมาเถอะจ้ะ ถ้าพี่ช่วยได้ พี่ก็จะช่วย เพราะมันเป็นหน้าที่ของพี่อยู่แล้ว”
“ผมอยากให้พี่คุยกับพ่อผมให้หน่อยครับ”
“คุยเรื่องอะไรคะ หรือว่าเรื่อง...”
ภาณุวัฒน์ตัดบท “ไม่ใช่เรื่องที่ผมเป็นเกย์หรอกครับ เรื่องนั้น ผมรู้ว่ายังไงพ่อก็ไม่มีวันยกโทษให้ผม แต่ผม อยากให้พี่บอกพ่อเรื่องอื่นมากกว่าครับ”
เจติยาตั้งใจฟัง ด้วยความอยากรู้ว่าภาณุวัฒน์ต้องการให้ช่วยเรื่องอะไร
ภาณุเดินเข้ามาในโถงบ้านด้วยความโกรธ โดยมีลาภิณ เจติยาตามเข้ามา
“พวกคุณจะจองเวรผมไปถึงไหน ลูกผมก็ตายไปแล้ว เมื่อไหร่จะจบๆซะที”
เจติยาพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “เราไม่ได้รบกวนอะไรคุณมากเลยนะคะ เพียงแค่อยากให้คุณไปกับเราเท่านั้นเอง เสียเวลาไม่นานหรอกค่ะ”
ภาณุตะคอก “ไม่ไป ผมไม่ไปไหนกับพวกคุณทั้งนั้นแหละ”
“แล้วถ้ามันเป็นความต้องการของลูกชายคุณล่ะคะ”
“คุณไม่ต้องเอาคนตายมาอ้างหรอก สำหรับผม จบก็คือจบ ผมไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับไอ้ลูกผิดเพศของผมอีกแล้ว”
“แต่... “
ลาภิณพูดสวนขึ้น “ช่างเถอะเจ คุณภาณุเค้าไม่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับลูกเค้าแล้ว เราจะไปยุ่งกับเค้าทำไม ถือซะว่าคุณภาณุวัฒน์โชคไม่ดี ตอนอยู่ก็อยู่ลำบาก ตายแล้วก็ยังตายตาไม่หลับอีก”
ภาณุชะงักไปเล็กน้อย “อย่ามาพูดให้ผมรู้สึกผิดหน่อยเลย ผมไม่หลงกลพวกคุณหรอก กลับไปได้แล้ว แล้วก็อย่ามายุ่งกับผมอีก”
ลาภิณและเจติยายังคงไม่ไป ยืนมองหน้าภาณุอยู่แบบนั้น ภาณุจ้องหน้าทั้งคู่ก่อนที่จะถอนหายใจออกมา
ลาภิณ และเจติยาเดินมาที่ตึกคณะวิศวะที่ภาณุวัฒน์เรียนอยู่ ซึ่งเป็นคณะเดียวกันกับที่ภาณุก็เคยเรียนมาก่อน