บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 23
นวัชยืนอยู่ที่โถงบ้าน เห็นอยุทธ์เดินสะพายเป้ออกมาจากข้างใน เตรียมย้ายออกไปจากบ้านนวัช
“ผมไปนะครับผู้กอง ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือทุกอย่างนะครับ”
“มันไม่น่าเป็นแบบนี้เลยนะคุณอยุทธ์ เพื่อนกันแท้ๆ ทำไมต้องมาแตกกันด้วย”
“ผมก็เสียใจเหมือนกันครับผู้กอง แต่ก่อนตายพี่อรฝากคุณพ่อไว้กับผม ถ้าผมไม่ทำหน้าที่ของลูกให้เต็มที่ ผมก็คงต้องเสียใจไปทั้งชีวิตเหมือนกัน”
“ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าสิ่งที่คุณทำถูกหรือผิด แต่ยังไงผมก็ต้องอยู่ข้างเจอยู่ดี วันข้างหน้าเราอาจจะต้องเป็นศัตรูกัน แต่ตอนนี้เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่” นวัชตบบ่าอยุทธ์ “ดูแลตัวเองด้วย”
“เช่นกันครับ ผู้กองเองก็อย่ามัวแต่ห่วงคนอื่นหรือว่าจับผู้ร้ายเพลินอยู่ล่ะ ถึงเวลาที่จะต้องพูดกับคุณฐาได้ซะทีแล้วล่ะครับ”
นวัช สีหน้าขรึมลง รู้สึกเห็นด้วยอยู่เหมือนกัน
ที่ร้านอาหารนวัชกำลังนั่งรอนิษฐาอย่างตื่นเต้น เดี๋ยวก็ขยับเสื้อผ้า เดี๋ยวก็ขยับจานแก้ตื่นเต้นไปเรื่อย นิษฐาเดินยิ้มแย้มเข้ามาหานวัช นวัชรีบลุกขึ้นเลื่อนเก้าอี้ให้นิษฐานั่งทันที
“ขอบคุณค่ะ วันนี้นึกสนุกอะไรขึ้นมาคะถึงชวนฐามากินข้าวที่นี่” นิษฐากระซิบเบาๆ “ท่าทางจะแพงนะคะ”
“พี่เห็นว่าเราจะไปเยี่ยมเจด้วยกัน ก็เลยอยากมีเวลาส่วนตัวนิดนึงน่ะจ้ะ”
“พี่พูดเหมือนเราไม่เวลาส่วนตัวงั้นล่ะ” นิษฐาขำๆ จ้องหน้านวัช “วันนี้พี่ผู้กองดูมีพิรุธยังไงก็ไม่รู้นะคะ”
“พี่เจอสอบปากคำซะแล้ว” นวัชเขิน “ เริ่มยังไงดีล่ะ”
นิษฐาชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็พอจะเดาได้ว่านวัชจะพูดอะไร
นวัชพยายามจะรวบรวมความกล้าที่จะพูดกับนิษฐา “ฐา คือพี่..”
นิษฐายกมือขึ้นอุดหู สีหน้าลุ้นๆ ว่านวัชจะพูดเรื่องอะไร
นวัชถามด้วยความงง “อุดหูทำไมฐา”
นิษฐาอาย “มันเขิน”
“เอามือออกก่อน” นวัชเลื่อนมือไปจับมือนิษฐาที่อุดหูตัวเองออก “เขินทำไม พี่จะบอกว่าพี่ได้ทุนไปเรียนต่อ”
นิษฐาถอนใจโล่งอก “โอ๊ย ค่อยยังชั่ว... ดีใจด้วยค่ะ แล้วได้ทุนไปต่อด้านไหนคะ”
“ด้านอาชญาวิทยาที่ชิคาโก้”
“พี่ผู้กองเก่งจังเลย”