บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 2 หน้า 2

“ขึ้นห้องนอน”

ไพศาลยิ้มกรุ้มกริ่ม “ผมไปด้วย”

ไพศาลลุกขึ้นเดินโอบเอวมณีมาลาไปทั้งสองทำท่ากุ๊กกิ๊กกันเหมือนวัยรุ่น ปล่อยให้รันนั่งยิ้มคิดถึงดิน

ที่ออฟฟิศยศพล ยศพลกำลังคุยมือถือกับลูกค้าที่โทรมายกเลิกงาน อินทิรานั่งทาลิปสติกอยู่ข้างๆ มีกระเป๋าถือของอินทิราวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้า และมีลิปสติกหลายแท่งวางอยู่ข้างๆ กระเป๋า มีลีโอนั่งอยู่ใกล้ๆ กำลังใช้มีดพกปอกแอปเปิ้ลกิน

“ผมต้องขอโทษด้วยครับ หวังว่าคราวหน้าผมจะมีโอกาสได้แก้ตัวและชดเชยกับความผิดพลาด...” เหมือนฝ่ายตรงข้ามตัดสายไปก่อน ยศพลกดตัดสายแล้วบ่นโมโห “เจ็บใจนัก ลูกค้าโทรมาแคนเซิลงานกันหมดเพราะไอ้สารเลวนั่นมันมาขวางทางฉัน นี่ถ้าไม่ได้อินทิรามาช่วยละก็ ฉันคงถูกลากเข้าคุกไปแล้ว”

“แล้วจะให้รางวัลอะไรกับอินดีละคะ...เอาเป็น แต่งงานกับอินดีมั้ยคะ” อินทิราสนอ

“ยังไงคุณก็เป็นที่หนึ่งของผมอยู่แล้วละน่า” ยศพลหันไปหอมแก้มอินทิรา

แต่อินทิราเบี่ยงตัวหลบทำเป็นเล่นตัวและแกล้งงอน “อินไม่อยากเป็นที่หนึ่งค่ะ อินอยากเป็น “หนึ่งเดียว” ของคุณเท่านั้น”

ยศพลมองจ้องตาอินทิรา อินทิราจ้องตอบ ทั้งสองส่งสายตาเย้ายวนเข้าหากันแล้วทำท่าจะจูบกัน ลีโอเห็นลิปสติกของอินทิราหลายแท่งที่วางอยู่ก็เลยเอื้อมมือไปหยิบมาดูแล้วทำท่าจะเปิดลิปสติก

อินทิราที่กำลังส่งสายตากับยศพลเหลือบไปเห็นเข้าก่อนรีบดึงแย่งลิปสติกกลับมา“อย่านะ เดี๋ยวก็ได้ตายหมู่กันพอดี นี่มันระเบิดนะ” ลีโอทำท่าจะหยิบแท่งอื่น อินทิรารีบเก็บ “พวกนี้ก็ไม่ใช่ของเล่นนะ อย่าทำเป็นเด็กๆ เล่นซนไปเชียว นี่น่ะของที่คุณยศให้ฉันไว้ใช้ในยามฉุกเฉินเท่านั้น”

ยศพลหันไปหาลีโอ “ลีโอ แกจำหน้าไอ้คนที่มันมาขวางทางฉันได้ใช่มั้ย”

ลีโอลูบรอยแผลบนแก้มที่ยังสดๆ อยู่ แล้วทำหน้าเหี้ยม “ชาตินี้ไม่มีวันลืมแน่ครับ”

“ตามหาแล้วจัดการมันทิ้งซะ เอาให้มันต้องจำไปถึงชาติหน้าเลยว่า อย่าได้คิดมาขวางทางคนชื่อยศพลอีก”

ลีโอแลบลิ้นออกมาแล้วยกมีดขึ้นลูบไปตามลิ้นจนมีเลือดออกเพราะมีดบาดลิ้น ยศพลเห็นก็ทำหน้าเสียวและเจ็บแทนลีโอที่ไม่รู้สึกอะไรเลย

ที่ร้านกาแฟ รัน รุ้ง โจโจ้ถือกาแฟคนละแก้วมาลงนั่งที่โต๊ะ

“รีบสาธยายมาเร็วๆ เลย หนุ่มณัฐพลเมื่อวันก่อนเป็นไงบ้าง” โจโจ้รีบถามเร่งเร้า