บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 15

รินดาราเดินนำอาคิระมาหยุดยืนที่หน้าห้อง รินดาราเพิ่งผ่านเหตุการณ์ที่ได้รู้ความรู้สึกที่อาคิระมีต่อเธอจึงมี ความรู้สึกประหม่า ทำตัวไม่ถูก  “เอ่อ..ถึงห้องชั้นแล้ว..ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง”   

รินดาราไม่ค่อยกล้าสบตา หันหลังจะเข้าไปในห้อง แต่อาคิระคว้าข้อมือรินดาราไว้  “เดี๋ยว” รินดาราชะงักหันมามองที่มืออาคิระ ซึ่งจับข้อมือเธออยู่ อาคิระเองก็ชะงักแล้วรีบปล่อยมือแล้วแก้เก้อ “ฝันดีนะครับ” อาคิระไม่รู้จะพูดอะไรดีไปกว่านั้น จึงพูดสั้นๆห้วนๆแล้วรีบเดินออกไป 

รินดารามองตามแล้วอมยิ้มเล็กๆ ดูยอมรับอาคิระมากขึ้นก่อนจะเข้าไปในห้อง 

ส่วนอาคิระหยุดอยู่กับที่ แล้วหันกลับมามองรินดาราที่เข้าไปในห้องแล้วรอยยิ้มของอาคิระดูมีความสุข ยิ้มกับตัวเองมากขึ้น.มากขึ้นกว่าทุกครั้ง ตั้งแต่รินดาราเข้ามาในคฤหาสน์นี้ 

ระหว่างนั้นเองเสียงโกโตะของโฮชิโนโอจิก็ดังแว่ววเข้ามา..อาคิระหันไปมองตามเสียงที่หอคอย

โฮชิโนโอจิดีดสายโกโตะบรรเลงเพลงรักเศร้า  

เขาหวนนึกถึงความรักระหว่างตนเองกับเมียวโจโอจิน และภาพบาดตาบาดหัวใจของรินดารากับอาคิระ  

โฮชิโนโอจิบรรเลงโกโตะด้วยความเศร้าใจ..มีความรู้สึกหึงหวงน้อยใจแทรกอยู่ในอารมณ์เพลง โฮชิโนโอจิรู้เท่าทันความคิดตัวเองว่ารู้สึกอะไรอยู่...เขาจึงพยายามนิ่ง...ไม่ฟูมฟาย...หวังจะช่วยให้เสียงเพลงจากโกโตะขับกล่อมจิตใจ แต่ทว่าความรู้สึกในใจก็ปิดซ่อนเอาไว้ไม่ได้ มันแสดงออกมาในรูปแบบของน้ำตา น้ำตาของโฮชิโนโอจิค่อยๆ ไหลคลอ แล้วหยดลงบนโกโตะ 

อายูมิใช้ความพยายามเอื้อมมือไปจับรถเข็น แล้วขึ้นนั่งบนรถด้วยความร้อนใจเพราะเป็นห่วงฮิโตชิ  

อายูมิที่อยู่บนรถเข็นแล้วกำลังจะเลื่อนล้อรถออกไปนอกห้อง แต่หันไปเห็นฮิโตชิยืนอยู่ตรงหน้า “ฮิโตชิ ! เธอเป็นยังไงบ้าง ชั้นเป็นห่วงฮิโตชิมากนะ พวกโคสึกะทำร้ายฮิโตชิหรือเปล่า” อายูมิพูดเสียงเบา “มานี่มา เข้ามาหลบในห้องก่อน  เผื่อพวกโคสึกะแอบตามมา”  อายูมิดึงมือฮิโตชิให้เข้าไปในห้องแล้วเลื่อนปิดประตู  

ฮิโตชิยิ้มมีความสุข “ไม่มีใครทำร้ายฮิโตชิได้อีกแล้วล่ะอายูมิ...เขาช่วยฮิโตชิไว้” 

“"เขา"? ใครเหรอ”     

“ผู้ชายบนหอคอย”  

“ท่านชายโฮชิน่ะเหรอ” 

ฮิโตชิพยักหน้ารับ “เขาพาฮิโตชิไปอยู่ที่ปลอดภัย แต่ฮิโตชิแอบมาหาอายูมิ มาบอกว่าไม่เป็น อะไรแล้ว อายูมิไม่ต้องเป็นห่วง”