บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 15 หน้า 2
“เหรอ..ดีจัง อายูมิอยากให้ฮิโตชิอยู่ที่นี่ เดี๋ยวอายูมิไปขออนุญาตคุณย่ากับคุณอาให้”
“ฮิโตชิบอกแล้วไง ว่าไม่อยากให้ใครรู้ว่าฮิโตชิอยู่ที่นี่ ฮิโตชิกลัวเจ้านายตามฮิโตชิกลับไป”
“ไม่บอกก็ได้ แต่เราจะรู้กันสองคนนะ อ่อ...มีท่านชายอีกคน แต่ฮิโตชิต้องสัญญานะว่าจะมาเล่นกับอายูมิทุกวัน” ฮิโตชิยิ้มและมองอายูมิอย่างสุขใจ แต่แล้วคำพูดของฮิเดโนริก็ทำให้ฮิโตชิใจฝ่อ
ฮิเดโนริพูดซ้ำเติมฮิโตชิ “แกเป็นผีนะฮิโตชิ..แกไม่ใช่มนุษย์ ไม่มีใครเขาอยากคบแกเป็นเพื่อนหรอก ยิ่งนังเด็กอายูมินั่น..ถ้ามันรู้ว่าแกเป็นตัวอะไร..แกคิดเหรอว่ามันจะไม่กลัวแก”
ฮิโตชิหุบยิ้มแล้วถามอายูมิ “อายูมิ...ถ้าฮิโตชิตายไปแล้ว..ฮิโตชิเป็นผี...อายูมิจะกลัวฮิโตชิไหม”
อายูมิแลบลิ้นปลิ้นตาอย่างทะเล้น “เป็นผีแบบนี้น่ะเหรอ แบร่ !!!” อายูมิหัวเราะคิกคัก
ฮิโตชิไม่ขำด้วย “อายูมิตอบฮิโตชิมาก่อน อายูมิจะกลัวฮิโตชิมั้ย”
“ไม่กลัวหรอก ฮิโตชินิสัยดี ต่อให้ฮิโตชิเป็นอะไร อายูมิก็จะเป็นเพื่อนกับฮิโตชิ”
เด็กสองคนยิ้มให้กันด้วยมิตรภาพอันบริสุทธิ์งดงาม
คฤหาน์โคสึกะ ฮิเดโนริถอดเสื้อนั่งขัดสมาธิหลับตาอยู่บนพื้น บนแขนมีบาดแผลสดๆ จากคมดาบที่ไปต่อสู้กับ โฮชิโนโอจิมา ฮิเดโนริหลับตา หัวคิ้วขมวด..ปากขมุบขมิบท่องคาถา..ฮิเดโนริกำลังใช้พลังของปีศาจจิ้งจอกสมานแผลของตัวเอง จนกระทั่งดวงตาของสุนัขจิ้งจอกบนแผ่นหลังของฮิเดะสะท้อนเป็นแสงสีส้มแล้วหายไป เลือดแห้งกรังบนบาด แผลที่แขนของฮิเดโนริค่อยๆจางลง บาดแผลเล็กลง แต่ยังไม่หายไปทั้งหมดเพราะมันเกิดจากเทพเจ้านกกระเรียน ที่มีพลังมากกว่าปีศาจจิ้งจอก ฮิเดโนริลืมตาขึ้นแล้วเหลียวหน้ามองบาดแผลบนท่อนแขนอย่างหงุดหงิด
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนที่อัตซุโอะจะเปิดประตูเข้ามาบอกกับฮิเดโนริ “ผมพาคุณไอไปส่งที่หน้ามิยาคาวะเรียบร้อยแล้วครับ แต่เธอยังดูตกใจ ผมเกรงว่าเธอจะเผลอบอกความลับของเราให้คนอื่นรู้”
“ไม่ต้องห่วง เธอไม่กล้าทำอะไรให้ชั้นโกรธหรอก”
อัตซุโอะพยักหน้ารับ แล้วมองไปที่บาดแผลบนท่อนแขนฮิเดโนริเป็นห่วงมาก “แขนของคุณฮิเดะ ไปโดนอะไรมาครับ”
“ฝีมือไอ้โฮชิ ผู้ชายที่อยู่บนหอคอยตระกูลมิคายาวะ ชั้นเข้าใจแล้วว่าทำไมที่ผ่านมาพวก เราถึงเล่นงานพวกมิยาคาวะไม่ได้ง่ายๆ เพราะพวกมันเลี้ยงคนประเภทเดียวกับชั้น “พวกคนไม่ใช่คน" ฝีมือของมันไม่ธรรมดา ขนาดแผลที่เกิดจากคมดาบของมันพลังของชั้นยังรักษาไม่ได้ง่ายๆ”
“คุณฮิเดะบอกคุณท่านเรื่องนี้หรือยังครับ”
“ยัง..คุณปู่กำลังไม่สบาย แค่เรื่องนังปีศาจหิมะก็รบกวนจิตใจท่านมากพอแล้ว เรื่องไอ้โฮชิปล่อยให้เป็นหน้าที่ของชั้นจัดการมัน แกก็อย่าปากโป้งไปบอกคุณปู่ล่ะ”