บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 7 หน้า 5

รินดาราทึ่งดีใจ “อายูมิจัง”

อายูมิยิ้มให้รินดาราแล้วมองไปที่โฮชิโนโอจิ อายูมิเปิดกระเป๋าสะพายใบเล็กๆที่ติดตัวอยู่เสมอออกมาแล้วเอาห่อขนมยื่นให้ท่านชาย “อายูมิไม่มีอะไรตอบแทนที่ท่านชายสอน อายูมิมีแต่ขนมที่ชอบ อายูมิให้ท่านชายค่ะ”

โฮชิโนโอจิรับขนมจากอายูมิมา แล้วมองด้วยสีหน้าแปลกใจไม่เคยกินขนมแบบนี้ 

บริเวณสวน อายูมิเข็นรถออกมาแล้วฮัมเพลง Twinkle Little Star อย่างอารมณ์ดี รินดารากับโฮชิโนโอจิตามหลังมา โฮชิโนโอจิซึ่งเพิ่งได้ลิ้มรสชาติของขนมยุคปัจจุบัน โฮชิโนโอจิติดใจอร่อย 

รินดาราอมยิ้ม “อร่อยเหรอคะท่านชาย”

“อร่อยดีนะฮิคาริ..ปกติขนมสมัยใหม่แบบนี้ ชั้นไม่ค่อยได้กินหรอก”

“สมัยใหม่ ?”

“ชั้นหมายถึงว่า..ปกติชั้นมักจะทานแต่ดังโงะ หรือไม่ก็โมจิฝีมือมิกิแค่นั้น”

“ระวังนะคะ มาติดใจขนมสมัยใหม่แบบนี้ ย่ามิกิจะงอนเอาได้”

“นั่นสิ..โมจิฝีมือมิกิคงเป็นหม้าย” โฮชิโนโอจิพูดไปก็ยิ้ม แล้วกัดขนมอย่างอร่อย 

ระหว่างนั้นรินดาราเห็นริมฝีปากของท่านชายเปื้อนขนมอยู่เลยชี้ให้ดู “ท่านชายคะ..ปากเลอะค่ะ” 

โฮชิโนโอจิยกมือขึ้นจะเช็ด เป็นจังหวะที่รินดาราจะเอาผ้าเช็ดหน้าช่วยเช็ดให้ มือทั้งสองเลยแตะกันพอดี โฮชิโนโอจิกับรินดารานิ่งมองกัน โฮชิโนโอจิลดมือลงแล้วให้รินดาราช่วยเช็ดคราบขนมที่เละอออกให้ “ขอบใจนะฮิคาริ”

“ชั้นมีเรื่องต้องให้ขอบคุณท่านชายมากกว่าเยอะ ได้มาเมืองสึกิที่ชั้นใฝ่ฝันก็เพราะท่านชาย ได้มาอยู่ในคฤหาสน์ใหญ่โตแบบนี้ก็เพราะท่านชาย เรื่องแค่นี้จิ๊บๆค่ะ”

โฮชิโนโอจิสงสัย “จิ๊บๆ”

“เอ่อ..เป็นแสลงภาษาไทยค่ะ หมายถึงว่าเล็กๆน้อยๆค่ะ”

“อ๋อ..จิ๊บๆ”

โฮชิโนโอจิกับรินดาราขำให้กันดูมีความสุข แววตาที่มองกันดูเข้ากันได้ดี 

ระหว่างนั้นเสียงเรียกของอายูมิแทรกเข้ามา “พี่รินดาราคะ”

“จ้ะอายูมิจัง..ท่านชายจะไปเดินเล่นกับเราด้วยมั้ยคะ”

“ฮิคาริพาอายูมิไปเถอะ..ยิ่งอายูมิสนิทกับฮิคาริมากเท่าไหร่ อายูมิก็ยิ่งไว้ใจให้ฮิคาริดูแลมากขึ้นเท่านั้น”

“งั้นชั้นไปนะคะ”

โฮชิโนโอจิมองตามอายูมิ แววตามีความสุขจนเห็นรินดาราเข็นอายูมิออกไป 

เสียงกระแอมของย่ามิกิก็ดังเข้ามา “โมจิฝีมือดิชั้น ถึงกับต้องเป็นหม้ายเลยเหรอคะท่านชาย” ย่ามิกิค้อนขวับ 

“อ้าว..มิกิ”

ย่ามิกิยังงอน ค้อนโฮชิโนโอจิ เลื่อนจานขนมโมจิน่ากินที่วางอยู่บนโต๊ะเตี้ยออกไปเก็บ แต่โฮชิโนโอจิเลื่อนกลับ