บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 6 หน้า 2
นารูตะรีบเดินออกมาที่โถงของโรงพยาบาล จนเกือบชนกับโฮชิโนโอจิ “อุ๊ย !! ขอโทษครับท่านชาย”
“หายไปไหนมา”
“ไปห้องน้ำมาครับ” นารูตะพูดไปก็ยังรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่แผ่ซ่านจนขนลุกซู่สั่น
“เป็นอะไรไป”
“ไม่รู้สิครับท่านชาย อยู่ๆก็รู้สึกหนาวเย็นยะเยือกขึ้นมาเฉยเลย ว่าแต่ท่านชายตามผม มีอะไรให้รับใช้ครับ”
“อยากให้โทรบอกมิกิ คืนนี้หมอสั่งให้รินดาราต้องนอนพักที่โรงพยาบาล”
“ได้ครับท่านชาย ผมจะรีบโทรไปบอกคุณท่านให้ครับ” นารูตะรับคำสั่งแล้วเดินออกไป โฮชิโนโอจิมองตามนารูตะแล้วรู้สึกได้ถึงสังหรณ์แปลกๆกับบรรยากาศรอบๆตัว เห็นคน ในโรงพยาบาลเริ่มบ่นว่าทำไมวันนี้อากาศหนาวจังเยอะขึ้น สีหน้าโฮชิโนโอจิรู้สึกเป็นกังวล คิดไปถึงอดีต
400 ปีก่อน โฮชิโนโอจิกำลังเล่นโกโตะบรรเลงเพลงเศร้าๆ ระหว่างนั้นโฮชิโนโอจิหยุดชะงักแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง
ฮานะเข้ามาอย่างตื่นเต้น “ท่านชายคะ..ท่านชาย รีบลงไปดูกันเร็ว” ฮานะจับมือโฮชิโนโอจิรีบจูงพาออกไปจากห้องทันที
ฮานะจูงมือโฮชิโนโอจิมาที่สวนตระกูลมิยาคาวะ หยุดตื่นเต้นมองหิมะที่กำลังโปรยปรายลงมาอย่างสวยงาม ฮานะดีใจรีบวิ่งออกไปที่กลางสวนแล้วเอามือรองรับปุยหิมะ “หิมะแรกของปี...สวยงามที่สุดเลยค่ะท่านชาย”
โฮชิโนโอจิยิ้มรับและเงยหน้ามองหิมะอย่างชื่นชมแต่ก็อดเป็นห่วงฮานะไม่ได้ “ระวังจะไม่สบายนะฮานะจัง”
“หิมะแค่นี้เอง ฮานะไม่เป็นอะไรหรอกค่ะท่านชาย..ฮัด..ฮัดชิ้ว !!!” ไม่ทันขาดคำฮานะก็จามออกมา
โชกุนเดินเข้ามา “ไม่ทันไรก็จามซะแล้ว เดี๋ยวก็ทำให้ท่านชายติดหวัดไปด้วยหรอกฮานะจัง”
“ไม่เป็นไรหรอกมิยาคาวะ เด็กๆก็มักจะตื่นเต้นที่ได้เห็นหิมะแรกของปีกันทั้งนั้น”
“เห็นฮานะกลับมาสดชื่นไม่กลัวหิมะอีกแล้วแบบนี้ อดนึกถึงเหตุการณ์ร้ายๆเมื่อวันนั้นไม่ได้เลยนะครับท่านชาย”
“ความร้ายกาจของนางปีศาจหิมะ เกิดจากความรักที่เปลี่ยนเป็นความแค้น ยิ่งความรัก มีพลังมากแค่ไหน ก็บันดาลให้นางทำเรื่องร้ายกาจได้มากเกินกว่าที่จะจินตนาการได้”
“รักเกินรักมักทำลายใช่มั้ยครับท่านชาย”
โฮชิโนโอจิพยักหน้ารับ “ใช่...แต่นางปีศาจหิมะได้สูญสลายไปแล้ว ชั้นว่าคงจะไม่เกิดเหตุการณ์ แบบนั้นขึ้นอีกแล้วล่ะ”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีครับท่านชาย..แต่ผมได้ยินเสียงร่ำลือกันว่าพวกตระกูลเรียวอิจิกักขังจิตวิญญาณของนางปีศาจหิมะเอาไว้” โฮชิโนโอจิชะงักแล้วมองหน้าโชกุนอย่างสงสัย “แต่บอกตรงๆผมไม่ค่อยเชื่อ คิดว่าน่าจะเป็นการสร้างข่าวลือขึ้นมาเพื่อเอาไว้ขู่มขู่พวกผม เพราะความแค้นที่พวกเรียวอิจิต้องสูญเสียเทพเจ้าของตัวเอง”
โฮชิโนโอจิฟังโชกุนเล่ามาสีหน้าค่อนข้างกังวล ระหว่างนั้นฮานะจามออกมาอีกเสียงดัง “ฮัด..ฮัด..ชิ้ววววววว !!!”
“ชั้นว่าพาฮานะจังเข้าบ้านเถอะ”