บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 18 หน้า 5
เกียวกำลังจะพูดว่าไปแต่เจอแป้งร่ำหยิกแขน
“เชิญคุณน้องตามสบายเถอะค่ะ แค่นี้พี่ก็รบกวนคุณน้องจะแย่แล้ว..ไป..นังเกียวกลับบ้านได้แล้วย่ะ”
เกียวมองเคนจิตาละห้อยอ้อยอิ่ง แป้งร่ำต้องจิกดึงหูลากออกไป รินดาราอมยิ้มขำ
ที่เคาน์เตอร์ร้านราเม็ง รินดาราจัดการกับราเม็งในชามตรงหน้าจนเกือบหมด ส่วนเคนจิยังกินได้ช้ากว่า เพราะแค่จะยกแขนจับตะเกียบก็ยังระบม
รินดาราขำ “ตัวเบาเลยใช่มั้ยเคนจัง”
เคนจิยิ้มรับ โดยที่ทั้งคู่ไม่ทันสังเกตว่าไม่ไกลจากกันเท่าไหร่นัก ไอกับฮิเดโนริแอบตามทั้งคู่มาห่างๆโดยมีฉากกั้น
ฮิเดโนริมองตามทั้งคู่ แล้วพยักหน้าให้ไอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกหารินดาราจนรินดารารับสาย
“รินดาราเหรอจ๊ะ..ตอนนี้เธออยู่ไหนแล้วเหรอ อาคิระสั่งให้ชั้นจัดการเรื่องตั๋วเดินทางให้เธอ เลยอยากได้หน้าพาสปอร์ตเธอหน่อยจ้ะ”
“ได้ค่ะคุณไอ ชั้นกำลังจะกลับอยู่พอดี เจอกันที่บ้านแล้วกันนะคะ” รินดาราวางสาย ไอหันมายิ้มกับฮิเดะ
“เคนจัง..ชั้นต้องขอตัวก่อนนะ มีธุระต้องกลับไปมิยาคาวะ”
“ไม่เป็นไรรินจัง ไว้เจอกันที่เมืองไทย”
“ขอบคุณมากนะเคนจัง” รินดารายิ้มให้เคนจิแล้วเดินออกไป ทิ้งให้เคนจินั่งกินราเม็งอยู่คนเดียว
ฮิเดโนริที่แอบดูอยู่ จึงเดินเข้ามา ทำทีว่าเดินชนเคนจิกระเป๋าตกพื้น “ขอโทษด้วยครับ..ผมนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ”
“ไม่เป็นไรครับ”
ฮิเดโนริทำทีช่วยเก็บกระเป๋าให้แล้วฉวยโอกาสตอนเคนจิเผลอ จ้องตาเคนจิเขม็งจนเคนจิชะงักตัวเกร็งแข็งเหมือน ถูกสะกดจิต ดวงตาของฮิเดโนริเป็นสีส้มของสุนัขจิ้งจอก แล้วยิ้มร้ายอย่างเจ้าเล่ห์
ไดซุเกะอยู่กับยูกิและรับรู้ทุกอย่างจากฮิเดโนริ
“ว่าไงนะ..รินดารากับอาคิระน่ะเหรอกำลังจะเดินทางไปเมืองไทย”
“ครับคุณปู่ ผมอยากรู้ว่าพวกนั้นไปทำอะไรกัน ก็เลยสะกดรอยตามเพื่อนของรินดารา แล้วสะกดจิตมันจนรู้ว่าพวกนั้นไปเมืองไทยกันเพราะอะไร”
สีหน้ายูกิสนใจ ขยับเข้ามาใกล้ฮิเดโนริ “โฮชิไม่มีทางปล่อยให้ร่างอวตารของเมียวโจไปกับอาคิระตามลำพังแน่ ถ้านั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ”
“ใช่..พวกนั้นกำลังตามหาเส้นไหมจากขนนกกระเรียนทองคำ เพื่อนำมาปักกิโมโนโฮชิ”
ยูกิชักสีหน้าไม่พอใจขึ้นมาทันที ดวงตากร้าวแข็งอย่างเจ็บใจ “เป็นอย่างที่ชั้นคิดไว้ไม่ผิด ที่นังเมียวโจมันอวตารมาอยู่ในร่างของรินดารา ก็เพราะต้องการใช้ให้นังนั่นช่วยหาทางให้โฮชิได้กลับสวรรค์”
“งั้นเราต้องหาทางหยุดพวกมัน”
“ผมจะตามไปหยุดพวกนั้นที่เมืองไทยเองครับคุณปู่”