บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 9 หน้า 2
“ของขวัญวันเกิดให้คุณ ?”
“ค่ะ ถ้าคุณให้ของขวัญวันเกิดชิ้นนี้กับชั้น คุณจะได้ทั้งใจของลูกจ้างอย่างชั้นและได้บุญ เพราะช่วยชีวิตปลาทอง นะคะคุณอาคิระ นะคะๆๆ” รินดาราส่งสายตาเว้าวอนให้อาคิระ
“ปล่อย !” รินดาราเศร้า “ถ้าคุณไม่ปล่อยแขนผม ผมจะกลับไปที่ร้านได้ยังไง”
รินดารายิ้มแล้วปล่อยมือจากแขนอาคิระ อาคิระเก๊กหน้าขรึมแต่พอหันหลังก็แอบอมยิ้มและส่ายหน้าเอ็นดูกับอาการของรินดารา ก่อนจะเดินกลับไปหาพ่อค้า รินดารามองตามลุ้นๆ
รินดารายืนคอยอาคิระๆเดินกลับมาพร้อมถุงใส่ปลาทองที่เหมามา
รินดารายิ้มสดใสแล้วล้วงหยิบเงินในกระเป๋า “เท่าไหร่คะ”
“ไม่ต้อง”
รินดาราดีใจ“คุณซื้อให้ชั้นเหรอคะ”
“ผมจะหักจากเงินเดือนของคุณแทน” รินดาราเหวอ “ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้น เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปขอซื้อปลา คุณจะออกเงินเอง ถูกต้องไหม” อาคิระยื่นถุงปลาทองให้รินดารา
รินดารากระแทกเสียงด้วยความหมั่นไส้ “ถูกต้องที่สุดค่ะ!” รินดารารับถุงปลา แต่หนักกว่าที่คิดจึงเกือบจะทำถุงปลาหลุดมือ อาคิระช่วยคว้าเอาไว้ได้ทัน มือทั้งสองคนจับกันอยู่บนถุงปลา
ทันใดนั้นริเอะเข้ามาเห็นพอดีก็ปรี๊ดจัด แต่เก็บอารมณ์ไว้ก่อน “อาคิระ! อาคิระมาอยู่นี่เอง ริเอะตามหาซะทั่วงานเลยค่ะ” ริเอะพูดพร้อมกับจงใจเข้าไปเบียดแทรกตรงกลางระหว่างอาคิระและรินดารา ทำให้ถุงปลาหล่นลงพื้น ถุงแตก ปลาดิ้นกระแด่วๆ กระจายเต็มพื้น
รินดาราตกใจร้องเสียงหลง “ปลาชั้น !!!!!!” รินดาราย่อตัวลงไปใช้มือประคองปลาขึ้น อาคิระช่วยเข้าไปดึงถังน้ำมาใกล้ๆ แล้วช่วยประคองปลาที่พื้นมาลงในถังน้ำด้วย รินดาราพูดกับปลาที่อยู่ในมือ “อดทนไว้นะ อดทนไว้”
ริเอะดักหน้ารินดารา ตามองอาคิระที่หันหลังอยู่ จึงกล้าพูดหาเรื่องรินดารา “ทำสร้างภาพ เป็นคนรักสัตว์ จะเรียกคะแนนให้ใครสงสารมิทราบ”
“ชั้นไม่ได้ว่างขนาดนั้นหรอกค่ะ อย่ามายืนขวางให้คนสร้างภาพอย่างชั้น ช่วยชีวิตปลาทองหน่อยเลย...หลบไป !!”
ริเอะยืนนิ่งไม่หลบ จ้องหน้ากับรินดาราอย่างท้าทาย แล้วโดยไม่คาดคิด ริเอะปัดปลาที่อยู่ในมือของรินดาราลงพื้น รินดาราตกใจหน้าเสีย อาคิระหันขวับมามอง ปลากระเด็นไปตกอยู่ที่พื้น ดิ้นกระแด่วๆ อยู่สองสามครั้งแล้วแน่นิ่ง รินดาราทรุดตัวร้องไห้สงสารปลาทอง “ไม่นะ..ชั้นขอโทษ”
โฮชิโนโอจิ มิกิและอายูมิเข้ามาเห็นเหตุการณ์ โฮชิโนโอจิเป็นคนเข็นอายูมิ
“พี่รินดาราร้องไห้ทำไมคะ ใครทำพี่รินดารา”
“อาคิระ เกิดอะไรขึ้น”
ยังไม่มีใครตอบ รินดาราโมโหสุดขีด ลุกขึ้นไปชี้หน้าด่าริเอะ “คุณริเอะ! คุณทำแบบนี้ทำไม”