บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 10 หน้า 2
ไดซุเกะกับอัตซุโอะเดินเร็วๆ ออกมาจากในบ้าน ทั้งสองมองหาและร้องเรียกฮิเดโนริ
“ฮิเดะ ฮิเดะ / คุณฮิเดะ คุณฮิเดะ”
อัตซุโอะสอดส่ายสายตามองหาไปรอบๆ ไม่ทันได้มองสิ่งที่อยู่หลังพุ่มไม้ตรงหน้า แต่ไดซุเกะหันไปเห็นว่าพุ่มไม้ เคลื่อนไหว และปรากฎดวงตาสีส้มสว่างวาบอยู่ในมุมมืดหลังพุ่มไม้ ดวงตานั้นกำลังจ้องไปที่อัตซุโอะ
ไดซุเกะร้องเตือน “อัตซุโอะ!” แต่ไม่ทันแล้ว ฮิเดโนริพุ่งออกมาจากพุ่มไม้กระโจนใส่อัตซุโอะพร้อมกับเสียงคำรามของสุนัขจิ้งจอก ด้วยพลังมหาศาลของปีศาจจิ้งจอก ทำให้อัตซุโอะกระเด็นหงายหลังล้มลงกับพื้น
“ฮิเดะ หยุดเดี๋ยวนี้”
ฮิเดโนริหันขวับมาหาไดซุเกะ ไดซุเกะยืนนิ่ง จ้องตากับฮิเดโนริกลับอย่างไม่เกรงกลัว
“คุณฮิเดะอย่า นั่นปู่ของของคุณ”
ฮิเดโนริหยุดเดิน พยายามจะต่อต้านไม่ให้เดินเข้าไปทำร้ายไดซุเกะ แต่ดวงตาของจิ้งจอกบนแผ่นหลังของฮิเดโนริสว่างวาบ เกิดการต่อต้านขึ้นในตัวฮิเดโนริอีกครั้ง ฮิเดโนริล้มตัวลงดิ้นเกลือกกลิ้งลงบนพื้น ใบหน้าของเขาบูดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด “อ๊ากกกกกก”
ไดซุเกะยืนมองเขานิ่ง ฮิเดโนริปรือตาขึ้นมาเห็นไดซุเกะยืนมองอยู่ ฮิเดโนริอ่อนแรง “ช่วย...ด้วย”
ไดซุเกะต้องแข็งใจ “ไม่มีใครช่วยแกได้ นอกจากตัวแกเอง”
ฮิเดโนรินึกถึงคำพูดของไดซุเกะ
“ถ้าแกยังขาดสติ ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ สายเลือดปีศาจจิ้งจอกที่อยู่ในตัวแกจะกลืนกินความเป็นมนุษย์ของแก แล้วแกจะไม่เหลือความเป็นมนุษย์อีกเลย”
ฮิเดโนริหลับตาสนิท พยายามข่มอารมณ์ไม่ดิ้น ไม่ร้อนรนไปกับพลังพุ่งพล่านที่เกิดขึ้นภายในร่างกาย จนกระทั่งค่อยๆ นิ่งขึ้น...นิ่งขึ้น มือที่หงิกเกร็งของฮิเดโนริค่อยๆ ผ่อนคลาย ไดซุเกะยิ้มนิดๆ ที่เห็นฮิเดโนริเริ่มเอาชนะได้
ดวงตาสว่างของสุนัขจิ้งจอกบนแผ่นหลังฮิเดโนริค่อยๆ ดับไป จนกระทั่งกลายเป็นแค่ลายสักยันต์ธรรมดา
ฮิเดโนรินิ่งสงบ แล้วลืมตาอยู่ในสภาพปกติ ไดซุเกะยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ
ฮิเดโนรินั่งบนพื้นอยู่ตรงข้ามกับไดซุเกะ ฮิเดโนริใช้ผ้าสีขาวพันแผลที่ฝ่ามือ บนผ้าเต็มไปด้วยรอยเลือด สีหน้าฮิเดโนริยัง อ่อนแรงจากเหตุการณ์ต่อสู้กับพลังปีศาจจิ้งจอกภายในตัว
ขณะเดียวกันอัตซุโอะมีบาดแผลบนใบหน้าเล็กน้อยจากการต่อสู้กับฮิเดโนริ กำลังรินน้ำสาเกใส่ถ้วยแล้วเลื่อนให้ฮิเดโนริ ฮิเดโนริใช้มือข้างที่ไม่เจ็บยกถ้วยขึ้นกระดกพรวดเดียวหมด
“แกทำได้ดีมาก ต่อไปนี้มันจะทำอะไรแกไม่ได้อีกแล้ว เลือดมนุษย์ในตัวแกจะเป็นฝ่ายควบคุมและใช้พลังของเลือดปีศาจจิ้งจอกให้เป็นประโยชน์”