บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 10 หน้า 4
อาคิระอดประชดไม่ได้ “ทีเป็นของท่านชายให้ล่ะเก็บไว้อย่างดีเชียวนะ”
“แน่นอน ท่านชายให้ชั้นด้วยความเป็นห่วง ไม่ได้ให้ไปตามหน้าที่อย่างคุณ คุณค่ามันต่างกันอยู่แล้ว ขอของชั้นคืนด้วยค่ะ” รินดาราฉวยแย่งเหรียญเซโมริมาจากมืออาคิระแล้วเก็บเหรียญใส่กระเป๋า จึงไม่เห็นสายตาตัดพ้อของอาคิระ
นานะเดินเร็วๆ ผ่านหน้าห้อง แล้วหยุดมองเข้ามาในห้อง
อาคิระสงสัย “มีอะไรหรือเปล่า”
“เห็นคุณย่ามิกิมั้ยคะคุณอาคิระ”
“คุณย่าอยู่ที่ห้องกิโมโน มีอะไรหรือเปล่า”
“มีโทรศัพท์ถึงคุณมิกิค่ะ”
อาคิระแปลกใจ “ร้อยวันพันปีไม่เคยจะมีใครโทรหาคุณย่า” อาคิระถามนานะ “ถามหรือเปล่าว่าเขาเป็นใคร ?”
“เขาบอกว่าชื่อยูกิค่ะ”
ห้องบนหอคอย ย่ามิกิบอกกับโฮชิโนโอจิขณะยกจานขนมบนถาดออกมาวางบนโต๊ะเตรียมให้โฮชิโนโอจิ “ดิชั้นต้องขอโทษด้วยที่เอาของว่างมาให้ท่านชายช้า มัวแต่คุยโทรศัพท์กับคุณยูกิเพลินไปหน่อย เธอโทรมาชวนดิชั้นให้ไปดูสิ่งที่เธอชอบมากที่สุด เผื่อว่าดิชั้นจะนำมาคิดออกแบบลายกิโมโนให้เธอ”
โฮชิโนโอจิพูดขึ้นโดยที่ไม่ละสายตาและมือไปจากการระบายสีม่วงอ่อนลงบนเฟรม รูปยังวาดไม่เสร็จแต่เห็นได้ว่ารูปที่ วาดคือซุ้มดอกวิสทีเรีย “ชั้นจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่มิกิออกไปพบลูกค้าก็เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน แล้วทำไมตอนนี้ถึงใจอ่อนได้ล่ะ”
“ดิชั้นถูกชะตากับคุณยูกิค่ะ ตั้งแต่พบเธอที่บ้านคุณมาโกะโตะ ดิชั้นก็อยากจะทอกิโมโนให้คุณยูกิเหลือเกิน ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อทอกิโมโนผืนนี้ให้ดีที่สุด แต่ดิชั้นก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องคิดมากขนาดนี้” ย่ามิกิหม่นเศร้าลง “หรือว่านี่จะเป็นกิโมโนผืนสุดท้ายของชีวิตดิชั้น”
“ถ้ามิกิยังเดินขึ้นลงบันไดมาหาชั้นได้ทุกวันแบบนี้ มิกิก็น่าจะยังทอได้อีกหลายผืนนะ”
“ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะค่ะ”
โฮชิโนโอจิยิ้มแล้วหันไปวาดรูปบนเฟรมต่ออย่างตั้งใจ ส่วนย่ามิกิหันไปวางจัดของวางให้โฮชิโนโอจิต่อ
ที่บ้านมาโกะโตะ ยูกิกำลังนั่งหวีผมดำยาวสยายอยู่หน้ากระจก ยูกิยิ้มกับตัวเองมีความสุขอย่างผู้ที่มีความหวังกับความรัก ทันใดนั้นดวงตาของยูกิเปลี่ยนเป็นสีฟ้า
ขณะเดียวกัน ย่ามิกิกำลังจัดอาหารว่างให้โฮชิโนโอจิอยู่ๆ ก็กระตุก ดวงตาเป็นสีฟ้าเหมือนยูกิ
ยูกิพูดพร้อมกับหวีผมตัวเองอย่างช้าๆ ใจเย็น “ดิชั้นอยากให้ท่านชายไปพบคุณยูกิ”
ย่ามิกิพูดตามยูกิ น้ำเสียงแข็งทื่อ “ดิชั้นอยากให้ท่านชายไปพบคุณยูกิ”