บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 19 หน้า 2
ระพีพรรณ หทัยรัตน์ นั่งตัวแข็งกันอยู่ ด้วยความลุ้นว่าอย่าให้เกิดสิ่งนี้ขึ้น ธนาเดินร้องเพลงมาหยุดตรงหน้าหทัยรัตน์ แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ ยื่นช่อดอกไม้ให้ คนดูกรี๊ดสลบ ด้วยความอยากรู้ว่าหญิงสาวผู้โชคดีคนนั้นคือใคร
ลลดาเสียหน้า ยิ้มเจื่อน และเห็นกับตาว่าหทัยรัตน์ ระพีพรรณมาในคอนเสิร์ตนี้ด้วย
ธนายังร้องเพลง วิงวอนหญิงสาวให้รับความรักจากเขา แสงแฟลชจากกล้องนับร้อย นับพันตัวกระหน่ำ หทัยรัตน์อึดอัดใจจนไม่รู้จะทำยังไง จำใจรับช่อดอกไม้นั้นมา จะได้จบๆไปเสียที คนดูกรี๊ดสลบ
เพลงจบลง และธนายังไม่ยอมลุกขึ้น “รัตน์คือผู้หญิงคนเดียวในหัวใจธนาครับ”
หทัยรัตน์ แทบแทรกแผนดินหนี คนดูยิ่งกรี๊ดยากตาย และยิ่งอยากรู้ว่าผู้หญิงโชคดีคนนั้นเป็นใคร ลลดาเจ็บหนึบที่ขั้วหัวใจ
เพลงใหม่จังหวะสนุกเริ่มขึ้น ธนากลับขึ้นเวที “เอ้า...ขยับแข้งขยับขากันหน่อยเร้ว”
ธนาโชว์สเต๊ปแดนซ์กับแดนเซอร์
หทัยรัตน์ยัดช่อดอกไม้ให้ระพีพรรณ “ถ้ารู้ว่าเป็นยังงี้ เค้าไม่มาด้วยหรอกนะ ระพี”
“เอาน่า..มันก็แค่โชว์คอนเสิร์ต”
ผู้ชมทะลักออกมาจากคอนเสิร์ตฮอลล์ ยังคึกคักอิ่มใจกับโชว์ที่ได้ชม
หทัยรัตน์เดินออกมากับระพีพรรณ ซ่อนหน้า ซ่อนตา เพราะตกเป็นเป้าสายตาของผู้คน “ระพี...เอาดอกไม้นี่ไปหน่อยสิ เค้าไม่อยากถือ”
“ทำไมล่ะ สวยดีออก”
“ใครต่อใครมองกันใหญ่แล้ว”
“ไม่มีใครสนใจหรอกน่า”
“น้อยไปสิ...ทิ้งไว้ตรงนี้ละกัน” หทัยรัตน์ทำท่าจะวางดอกไม้ช่อนั้นกับพื้นจริงๆ
ระพีพรรณรีบดึงมาถือให้เอง
ห้องแต่งตัวหลังเวที หลังจบคอนเสิร์ต แฟนคลับแออัดยัดเยียด อยากจะเข้าไปให้ถึงห้องแต่งตัวให้ได้ การ์ดกับแบ๊คสเตจ ต้องคอยกันเข้ม
ลลดา เข้ามาถึงในห้องแต่งตัวอย่างมีอภิสิทธิ์ เพราะเป็นดาราระดับนางเอก
ธนาเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดเล่นคอนเสิร์ตออก อย่างรีบเร่งใส่เป็นเสื้อผ้าปกติ
“คอนเสิร์ตคราวหน้า ถ้าลลดาไม่ได้ขึ้นเวทีเป็นแขกรับเชิญพิเศษ ลลดาโกรธจริงๆด้วยพี่ธนา”
“ลดาต้องไปบอกเจ๊อึ่ง บอกพี่ไม่ได้หรอก” ธนาทำท่าจะออกไป