บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 19 หน้า 4
“จะสนุกกว่านี้ถ้าไม่มีมุกบ้าๆ มุกนั้น”
“นั่นไม่ใช่มุกนะ มันเป็นเรื่องจริง”
“เห็นเค้าเป็นตัวตลก”
“ไม่ใช่ยังงั้นซะหน่อย”
“เลิกเซ้าซี้ เลิกใช้ความพยายามได้แล้ว ปีหน้าเค้าอาจจะแต่งงาน”
“กับไอ้ยงยุทธน่ะเหรอ”
“ก็มีอยู่คนเดียว ตัวเองก็รู้”
“ดูดีแล้วเหรอ”
หทัยรัตน์อึ้งไปแว่บนึง “ดีแล้ว ดีมาก แล้วก็ดีที่สุดด้วย”
ธนาไม่ยี่หระ ไม่สลด “ก็ยังดีที่ไม่แต่ง วันนี้พรุ่งนี้”
“นี่...จะกวนไปถึงไหน”
“ไม่ได้กวนซะหน่อย ธนาถือว่าตราบใดที่รัตน์ยังไม่ได้แต่ง ธนาก็ยังมีหวัง จะบอกรักรัตน์อย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่ารัตน์จะใจอ่อน ไม่เชื่อคอยดู”
หทัยรัตน์จะโกรธก็โกรธไม่เต็มที่ เพราะท่าทีธนาปนความจริงใจและน่าเอ็นดูมิใช่น้อย อีกอย่างก็ชินแล้วด้วยกับท่าทีกวนๆของธนา บวกลึกๆก็ชอบ
ธนาเดินออกมาส่งสองสาวถึงที่รถ “ขับรถดีๆนะ กว่าจะถึงนครสวรรค์ก็สี่ชั่วโมง .. ถ้าง่วงก็ต้องจอดพักนะ”
ระพีพรรณรับปาก “รู้แล้วน่า”
ธนากำชับด้วยความเป็นห่วง “จะจอดก็จอดในปั้มด้วย อย่าไปจอดข้างทาง”
“รู้แล้ว กลับกันสองคน สลับกันขับอยู่แล้ว”
“ห้ามขับเกินร้อยนะ”
“ไปได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่ทันคอนเสิร์ตหรอก”
หทัยรัตน์ ปั้นปึ่งไม่ยอมหันมามองธนาเลย
ธนาจำใจรีบไปที่รถตู้ที่จอดรถรับอยู่ ขึ้นไปนั่งในรถ ธนาตะโกนมา “รัตน์”
หทัยรัตน์หันมามอง ธนายกมือทำสัญลักษณ์ไอ เลิฟ ยู ให้หทัยรัตน์ จนรถเคลื่อนออกไป
“ตาบ้า” หทัยรัตน์ฉุนแต่ชอบ