บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 19 หน้า 5
ระพีพรรณขับรถ หทัยรัตน์บ่น “รู้ยังงี้ กลับนครสวรรค์ ตั้งแต่สัมมนาเสร็จเมื่อวานก็ดี”
“เขาอุตส่าห์ให้ตั๋วฟรีมา ไม่สงสารเขารึไง”
“ถ้ารู้ว่าจะเกิดเรื่องยังงี้ ยังไงก็ไม่สงสาร”
“จะว่าไป..สิบปีมานี่ ธนาเขาก็เสมอต้นเสมอปลายกับตัวเองนะ ถ้าเป็นคนอื่นก็คงเฟดไปนานแล้ว... ตัวเองไม่ใจอ่อนลงบ้างเลยเหรอ”
“จะทำยังงั้นได้ยังไง เค้าให้สัญญากับยงยุทธเอาไว้แล้ว”
“แปลว่า ถ้าไม่ติดที่คำสัญญา ก็มีสิทธิ์เหมือนกัน”
หทัยรัตน์จนมุมเพราะใช่ แต่ยังปากแข็ง “ไม่มีทาง เค้าไม่ชอบคนเจ้าชู้”
“ธนานะเหรอเจ้าชู้” ระพีพรรณหัวเราะ
“ก็เห็นมีข่าวกุ๊กกิ๊กกับดาราคนโน้นคนนี้แทบทุกวัน”
“ข่าวปล่อย ... ก็แค่สร้างกระแสเท่านั้นแหละ”
“พอดีเค้าเป็นคนเชื่อข่าวซะด้วยสิ” หทัยรัตน์ตัดบท
ระพีพรรณแอบขำ เพราะรู้ใจเพื่อน
ห้องแต่งตัวหลังจบคอนเสิร์ต มีปาร์ตี้เล็กๆ หลังจบงาน ทุกคนสังสรรค์เฮฮา ธนาเอาช่อดอกไม้ที่ได้รับมาจากแฟนคลับ แจกจ่ายทุกคนเป็นการแสดงความขอบคุณ ธนาเดินมาหยิบของกินมุมนึง
ลลดาตามมา “แจกดอกไม้คนอื่นหมด แล้วไม่มีให้ลดาเหรอคะ”
“อ้าว... พี่ไม่รู้ว่าลดาอยากได้”
“พี่ธนาแกล้งทำเป็นไม่รู้มากกว่า”
“เดี๋ยวพี่ออกไปดูให้ ต้องมีเหลือบ้างล่ะ”
“ลลดาอยากได้ช่อนั้นมากกว่า”
“ช่อไหน”
“ช่อคอนเสิร์ตรอบบ่ายที่พี่หทัยรัตน์ได้ไป”
“อันนั้นต้องถามเจ๊อึ่ง ไม่รู้แกสั่งร้านไหน”
“พี่ธนา จะโกหกตัวเองไปทำไม พี่หทัยรัตน์เขาไม่ได้มีใจให้พี่ธนาซักนิด ใครๆเขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าพี่ยงยุทธเป็นแฟนที่หทัยรัตน์ เขารักกันยังกะอะไรดี พี่ธนายังมามัวหลอกตัวเองกับฝันลมๆแล้งๆอยู่ได้” ลลดาเดินออกไป
รถแล่นมาจอดหน้าบ้านหทัยรัตน์
“ขอบใจนะระพี”