บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 27 หน้า 2
“ค่ะ คุณย่า”
“แต่วันนี้ ย่าอยากเขียนใหม่.... แม่สุดา เขาอยากให้เป็นอย่างนั้น”
สุดาหน้ายิ้ม กุลีกุจอขยับเข้ากดปุ่มปรับระดับหัวเตียงให้ตั้งขึ้น “ปรับเตียงหน่อยนะคะ คุณแม่ จะได้หายใจสะดวกขึ้น”
“หนูจะเขียนทุกอย่างตามคำบอกของคุณย่านะคะ นิสาจะเซ็นชื่อเป็นพยานให้ด้วย”
พยาบาลขยับเก้าอี้มาให้หทัยรัตน์ นั่งข้างเตียง
แย้ม โบกมือ เหมือนกวักมือไปทางสุดา สุดารีบขยับเข้ามา “ขา คุณแม่จะเอาอะไรคะ น้ำใช่ไหมคะ สงสัยจะคอแห้ง”
“ออกไป”
”เอาอะไรออกไปนะคะ คุณแม่”
“มึงน่ะแหละ ออกไป”
สุดาเจื่อน “ค่ะๆๆ ฝากด้วยนะคะหมอ”
หทัยรัตน์รับคำด้วยรอยยิ้ม สุดาจำใจต้องออกไปจากห้อง แต่ไม่วายที่จะหันมามองอย่างอยากรู้อยากเห็น ก่อนปิดประตู
“หนูพร้อมแล้วค่ะ คุณย่า” หทัยรัตน์เริ่มเขียนใจความทุกถ้อยคำจากปากแย้ม
“ข้าพเจ้า .....นางแย้ม หมั่นกิจ อายุเจ็ดสิบสองปี ป่วยเป็นโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ ในระยะสุดท้าย”
หน้าห้อง สุดาเดินวนไปมาด้วยความกังวล ไม่ใช่กลัวไม่ได้สมบัติ แต่อยากรู้ว่าแย้มจะให้มาทั้งหมดรึเปล่า
สุดาเอาหน้าแนบช่องกระจกที่ประตูมองเข้าไป เห็นหทัยรัตน์เขียนข้อความลงบนกระดาษตามคำพูดของแย้ม
ของกินหลายอย่าง ถูกวางไว้บนโต๊ะ แต่ยงยุทธก็ไม่ได้แตะต้องมันเลย ลลดาเอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋ายงยุทธจัดแจงแขวนใส่ตู้ให้ ยงยุทธพยายามโทรเรียกหาหทัยรัตน์ แต่ล้มเหลว เพราะไม่รับสาย
“เดี๋ยวพี่ทำเองลดา ไม่ต้องหรอก”
“ก็ลดาอยากทำให้นี่คะ พี่ไปล้างหน้า ล้างตาให้สดชื่นดีกว่า เรื่องอื่นเดี๋ยวค่อยว่ากัน”
“พี่โทรหารัตน์หลายครั้งแล้วแต่เขาไม่รับสาย”
“อาจจะติดคนไข้อยู่ก็ได้นี่คะ”
“พี่รู้สึกว่ารัตน์เขาเปลี่ยนไป”
“อยู่ที่พี่ยุทธเองค่ะ”
“หมายความว่ายังไง”
“ถ้าพี่ยุทธไม่สู้ให้ได้พี่หมอรัตน์ คืนมา พี่ยุทธก็ต้องสูญเสียแน่นอนค่ะ”