บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 16 หน้า 18
สนามสอบ หน้าอาคาร หทัยรัตน์เดินยิ้มเข้ามาหายงยุทธ
“ยุทธ...มาถึงนานรึยัง” ยงยุทธพยักหน้า “คุณย่ามาส่ง?”
ยงยุทธพยักหน้าอีก “รัตน์กินข้าวรึยัง”
หทัยรัตน์พยักหน้า “ยุทธล่ะ หน้าตาไม่สบายเลย”
“สบายดี...”
“ไม่เครียดนะ”
“ไม่เลย ซักนิดเดียว”
“ไปหาที่นั่งกันเถอะ มีเวลาอีกตั้งเกือบชั่วโมง”
ทั้งคู่เดินไปด้วยกัน
ทั้งคู่นั่งอยู่ด้วยกัน ยงยุทธมองหทัยรัตน์ตลอดเวลา
หทัยรัตน์พลิกเปิดหนังสือ ฆ่าเวลาทบทวนความจำ แล้วดูนาฬิกา “ใกล้เวลาแล้ว ไปเข้าห้องน้ำกันดีกว่า”
“ไปสิ”
“มั่นใจไหม”
“รัตน์ล่ะ...มั่นใจไหม”
“มั่นใจสิ...แต่ถ้าไม่ได้ ก็ยังมีสนามเอ็นทรานซ์ อีกสนาม ยุทธอย่าซีเรียสสิ”
“ขอบใจรัตน์มากนะ”
“เรื่องอะไร”
“ขอบใจที่เข้าใจยุทธไง”
“รัตน์ก็ขอบใจยุทธเหมือนกันนะ ยุทธก็เป็นกำลังใจให้รัตน์เหมือนกัน ถ้ายุทธไม่เป็นคู่แข่งของรัตน์ ไม่อยากสอบเข้าแพทย์ รัตน์ก็คงไม่ตั้งใจขนาดนี้ รัตน์อยากเรียนที่เดียวกับยุทธนะ”
“แล้วถ้ายุทธสอบไม่ได้ล่ะ รัตน์จะเสียใจไหม”
หทัยรัตน์หัวเราะ “ถ้ายุทธทำข้อสอบไม่ได้ แล้วรัตน์จะทำได้เหรอ ต้องได้ด้วยกันสิ”
“ถ้ายุทธสอบไม่ได้ ยังไงรัตน์ก็ต้องเรียนหมอนะ ห้ามงอแง”
“หมายความว่ายังไง”
“ยุทธอยากให้รัตน์เป็นหมอ หมอเป็นอาชีพที่เป็นกันไม่ได้ง่าย...เป็นอาชีพที่ได้บุญด้วย รัตน์ต้องทำให้ได้ รัตน์ต้องเป็นหมอ” ยงยุทธฝืนยิ้ม
“ทำไมยุทธพูดยังงี้ล่ะ แล้วยุทธล่ะ”
ยงยุทธไม่ตอบ “ไป...ใกล้เวลาแล้ว” ยงยุทธเดินนำออกไป