บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 20

ห้องตรวจคนไข้  แผนกอายุรเวช หทัยรัตน์เขียนใบสั่งยาเสร็จยื่นให้คนไข้ “เอาใบสั่งยานี่ไปยื่นที่แผนกยานะคะคุณลุง”

คนไข้รับใบสั่งยา ไหว้และลุกออกไปจากห้องตรวจ หทัยรัตน์รับไหว้แล้วก้มหน้าก้มตากรอกประวัติ อาการคนไข้เก็บใส่แฟ้ม แล้วหันไปจัดการกับเครื่องมือตรวจ ล้างมือ

หทัยรัตน์ได้ยินเสียงคนเข้ามาในห้องตรวจ เสียงครางเหมือนหนาวสั่น “อ้าว...ไหนว่าคนไข้หมดแล้ว” หทัยรัตน์หันกลับมา

ธนาทำท่าหนาวสั่น เสียงเครือ “หนาวจังเลยครับคุณหมอ ช่วยผมด้วยคร๊าบ”

“ไม่ตลกเลยธนา”

“จะซีเรียสไปถึงไหนครับคุณหมอ  คุณหมอเครียดเดี๋ยวคนไข้ก็พลอยเครียดตามนะครับ”

“เครียดเพราะเห็นหน้าตัวเองน่ะแหละ”

“อ้าว...แทนที่หัวใจจะเต้นรัว”

“เพราะข่าวบ้าๆนั้นแหละ  ทำชีวิตเค้าปั่นป่วนไปหมด”

“ก็มันเป็นเรื่องจริง  รัตน์จะต้องกลัวอะไร”

“เงียบไปเลย  แก้ข่าวซะด้วย แล้วถ้าจะสร้างกระแสอะไรก็ไปสร้างกับลดาโน่น อย่าเอาเค้าไปเกี่ยวข้องอีก” หทัยรัตน์เดินหนีออกจากห้องตรวจ

ธนาวิ่งตามออกมา  ทำอะไรไม่ได้  นอกจากแหกปากร้องเพลง หทัยรัตน์เดินหนีลิ่วๆไปยอมเหลียวหลัง

อาหารค่ำจบลงไปแล้ว สุดากำลังเก็บจานชามออกจากโต๊ะ แย้มขยับไปนั่งดูทีวี สุดายกของหวานตามมาให้

“กล้วยบวชชีค่ะคุณแม่”

“วันนี้มีละครเรื่องอะไร”

“บ่วงรัก บ่วงมารค่ะคุณแม่”

“นางเอกไม่สวยเลย ไม่รู้มาเป็นนางเอกได้ยังไง”

“สู้ลดาไม่ได้ใช่ไหมคะคุณย่า”

“อือ...แล้วเมื่อไรละครแกจะฉาย”