บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 24
สุดานั่งนับเงินดอกเบี้ยเงินกู้ที่เก็บมาจากตลาด อย่างมีความสุข
ประยูรโวย “เมื่อไรจะยกข้าวปลามากินวะ หิวแล้วนะโว้ย”
“นับเงินอยู่ ..ไม่เห็นรึไง”
“ก็เอาไว้นับทีหลัง ไม่ได้รึไง”
“แล้วยกเองไม่เป็นรึไง ทำไมต้องรอให้ฉันยกมาให้ด้วย”
“เงินมันสำคัญกว่าผัวแล้วรึไงเนี่ย”
“นี่มันก็เงินแม่คุณทั้งนั้นแหละ”
ปวริศกลับเข้ามาพอดี
ประยูรสงสัย “อ้าวไหนว่าวันนี้ไม่กลับมากินข้าวบ้านไง”
“เซ็งครับ กินข้าวบ้านดีกว่า”
สุดาบ่น “ผู้หญิงอื่นมีถมไป ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแกถึงปักใจอยู่แต่กับลูกสาวบ้านโน้น มันรู้ว่าแกหลงมันมากๆ มันก็เล่นตัวเอายังงี้แหละ”
“คุณแม่รู้ได้ยังไง ว่า..”
“แกมันก็เสียอยู่เรื่องนี้เรื่องเดียวน่ะแหละ”
“มันอาจจะถึงเวลาที่ผมต้องกลับมาคิดใคร่ครวญใหม่แล้วก็ได้ครับ” ปวริศเดินขึ้นข้างบนไป
สุดายังบ่นไม่เลิก “กว่าจะคิดได้ ปรนเปรอมันจนหมดเงินหมดทองไปเท่าไรแล้วก็ไม่รู้” สุดาหันไปเห็นประยูรจะเดินออกไปนอกบ้าน “อ้าว แล้วนั่นจะไปไหน”
“หากินก๋วยเตี๋ยวปากซอยเอาก็ได้”
ระพีพรรณเข้ามาในบ้าน จะขึ้นไปล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้า
อ่ำยกกับข้าวออกมาพอดี จะตั้งโต๊ะ “อ้าวไหนว่าเย็นนี้จะกินข้าวข้างนอกไงลูก”
“จ้ะยาย เดี๋ยวผู้กองเขาจะมารับ หนูขึ้นไปล้างหน้าก่อน ถ้าผู้กองเขาเข้ามา ฝากยายบอกเขาด้วยให้รอแป๊ปนึง”
อุไรยกกับข้าวตามออกมา ”ไม่ต้องไปรอเขาหรอก เขามาแล้วไปแล้วด้วย แล้วก็คงจะไม่เข้ามาที่นี่อีก”
“ทำไม แม่ไปพูดอะไรกับเขา”