บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 14 หน้า 5
“แล้วก็แบ่งเวลาให้ถูกด้วย ไม่ใช่เอาเวลากินข้าวไปมัวอัดเพลงให้สาวอยู่ ข้าวปลาไม่ยอมกิน”
ธนาจ๋อย “ครับ”
เช้าวันจันทร์ หทัยรัตน์เดินหิ้วกระเป๋านักเรียนยิ้มเข้ามา
ยงยุทธลงจากรถ ที่แย้มขับมาส่งพอดี
“ยุทธ..รัตน์ เอาขนมมาฝากด้วย”
แย้มลงจากรถ เพื่อแสดงตัว “ยงยุทธ..เอาตังค์ไปลูก ติดกระเป๋าไว้อีก”
“ยังมีเหลือครับคุณย่า.. รัตน์ นี่คุณย่าเรา”
“สวัสดีค่ะคุณย่า”
“สวัสดีลูก คนนี้น่ะเหรอ หทัยรัตน์” หทัยรัตน์ยิ้มปลื้มที่ย่าของยงยุทธรู้จักเธอ ”ย่าน่ะไปซื้อทองที่ร้านหนูบ่อยๆ“
“เหรอคะ”
รถอัมพรแล่นเข้ามาจอดไม่ไกล
“คุณแม่.. นั่นไงคะ พี่หทัยรัตน์ แฟนพี่ธนาเขา”
อัมพรมองไป ธนาลงจากรถพรวดไปทันที “รัตน์ รัตน์”
หทัยรัตน์หน้าบึ้งหุบยิ้มทันที เมื่อหันไปเห็นธนา
แย้มหันไปมองก็เห็นอัมพร ลงจากรถพอดี ยงยุทธเมินหน้าหนีอัมพร
“รัตน์”
หทัยรัตน์รำคาญ “อะไร”
“นี่คุณแม่เรา”
หทัยรัตน์จำใจไหว้อัมพร อัมพรรับไหว้ “สวัสดีจ้ะ หนู”
“น่ารักไหมครับคุณแม่”
หทัยรัตน์กระอักกระอ่วน ไม่คิดว่าธนาจะใช้วิธีนี้
แย้มเหน็บแนม “เป็นถึงลูกตำรวจ แต่ไม่มีปัญญาสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหาร...”
ธนาได้ยินเต็มรูหู แต่ทำเฉย อัมพรสงสารลูก
หทัยรัตน์หันไปชวนยงยุทธ “ไปเหอะยุทธ สวัสดีค่ะคุณย่า สวัสดีค่ะ คุณน้า” ยงยุทธเดินออกไปกับหทัยรัตน์ ธนา มยุรีย์ตามออกไป
อัมพรเผชิญหน้ากับแย้ม
“พวกมึงนี่มันวอนหาเรื่องแท้ๆ อีอัมพร”
“ฉันไปหาเรื่องอะไร ป้าแย้ม”
“มึงไม่ต้องมาทำหน้าซื่อ มึงทำอะไรกูไม่ได้ มึงก็ให้น้องสาวมึงขับรถชนหลานกู มันหนังเหนียวโว้ย ไม่ตายอย่างที่มึงหวังหรอก”