รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 25 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 25 หน้า 2
20 เมษายน 2565 ( 05:00 )
2.2M
สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 25
18 หน้า

แย้มปฎิเสธ “เลิกได้ยังไง”

“จุกจิกวุ่นวาย น่าปวดหัว ทุกวันนี้เราก็มีกินมีใช้กันดีพออยู่แล้ว หลานแม่แต่ละคนก็มีงานมีการทำกันหมดแล้วด้วยไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว ฉันอยากให้แม่เลิก”

แย้มนิ่งคิด เห็นจริงครึ่งหนึ่ง

สุดาท้วง “เสียดายนะแม่...เงินที่อยู่ในตลาดนั่นน่ะน้อยซะที่ไหน”

“กูเองก็เบื่อๆ อยู่เหมือนกัน แต่จะเลิกยังไงกูนึกไม่ออก”

สุดาใจหายแว๊บลาภหลุดมือ

“แม่ก็ขอเก็บแต่ต้นคืนก็พอ ดอกไม่เอาเก็บซักปีก็คงหมด ฉันว่าลูกหนี้แม่ต้องดีใจกันทุกคนแหละ”

สุดายังหาทางค้าน “พูดน่ะมันพูดง่าย”

“ดอกเบี้ยบางคนแม่เก็บมาได้มากกว่าต้นแล้วด้วยซ้ำ ลับหลังแม่เขาอาจจะด่า แม่สาปแช่งแม่ก็ได้...เลิกซะเถอะแม่อย่าทนให้ใครเขาสาปแช่งอยู่เลย”

“ให้กูคิดกูก่อน” แย้มลุกออกไปจากโต๊ะเดินขึ้นข้างบนไปเงียบๆ

สุดาไม่พอใจสามี “แนะอะไรไม่แนะ แพะให้เลิกทำมาหากินรู้ไหมเดือนๆ เงินมันเท่าไหร่เข้ามานะ”

ประยูรขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง สุดาขัดใจเป็นอย่างยิ่ง

 

รูปถ่ายยงยุทธอยู่ในกรอบเปลือยๆไม่มีกระจก แย้มนั่งมองรูปนั้นอย่างปลงตก “คนทั้งตลาดมันด่ามันสาปแช่งย่า ...ทำไม ย่าจะไม่รู้ แต่ที่ต้องฝืนทำก็เพื่อหลานคนเดียว หลานของย่าต้องมีหน้ามีตากว่าคนอื่น..รู้บ้างไหมว่าย่าทำเพื่อหลานขนาดไหน โกรธย่า เกลียดย่าจนไม่คิดจะกลับมาแล้วยังงี้ ย่าจะต้องดิ้นรนไปทำไมให้คนมันด่า..” แย้มเช็ดน้ำตา

สุดาเปิดประตูเข้ามา “คุณแม่...คุณแม่อย่าไปฟังพี่ยูรเขาเลย...ทุกวันนี้หนูก็เป็นคนเก็บดอกเก็บต้นมาให้คุณแม่อยู่แล้ว..คุณแม่ไม่เห็นจะต้อง...”

“เวลาเขาด่า...เขาด่ากูไม่ได้ด่ามึง”

“ถ้าคุณแม่คิดจะเลิกจริงๆ หนูมีข้อเสนอให้คุณแม่ค่ะ”

 

พะยอมเช็ดตัวให้ลือพงษ์ที่นอนนิ่งแทบขยับตัวไม่ได้

“ชัยไปไหน”

“ไปช่วยงานที่บริษัท กลับเย็นๆโน่นแหละ”

“มีปัญหาอะไรไหม” 


18 หน้า