บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 12 หน้า 2
มูลนิธิเจ้าพระยา มุมที่กำลังต่อเติมซ่อมแซมมีอุปกรณ์ก่อสร้าง วางเรียงราย ศิลปินคนหนึ่งดูแลเด็กให้ระบายสี ที่กำแพงที่เป็นรูปเกี่ยวกับแสงจากดาว และแสงจากพระอาทิตย์ สวยหวานและแสดงให้เห็นการอยู่ร่วมกันของดวงดาวต่างๆคือ แสงจากดาวหนึ่งส่องไปที่ดาวหนึ่ง
“ผมให้ศิลปินมาวาดกำแพงศิลปะ แล้วให้เด็กๆมาลงสีกัน” ดาวเหนือเข้าใจภาพนั้นทันที เพราะครูอารีสอนบ่อย
“ทฤษฎีแสงสว่าง ของครูอารี ครูอารีสอนทุกคนแบบนี้ คุณเข้าใจมันด้วยหรือคะ” แฟรงค์พยักหน้า
“อาหารเย็นที่ท่านสั่งให้เด็ก มาแล้วครับ” คิมบอดี้การ์ดเดินมาบอกแฟรงค์แล้วเดินไปตามเด็ก
“เอ้า หยุดก่อนเด็กๆ มากินข้าวกันได้แล้ว ข้าวมาแล้ว” เด็กร้องเย้วิ่งหายตามบอดี้การ์ดไป
แฟรงค์บอกดาวเหนือ “ไปกินข้าวด้วยกันนะ” แฟรงค์เดินไปดูแลศิลปินวาดรูป พาออกไปทานข้าว เหลือดาวเหนือยืนอยู่คนเดียวมองกำแพงชื่นชม เยี่ยมยุทธเดินมาหา “ตกลงคุณแฟรงค์เนี่ย เขาจีบคุณจริงๆใช่ไหม”
“ท่านเป็นผู้ใหญ่ ก็แค่เมตตาเอ็นดู จะมาจีบฉันทำไม นี่ ฉันว่าคุณรีบไปหาคุณปิ่นมุกดีกว่านะ เธอโทรตามคุณหลายรอบแล้ว”
“รู้แล้ว รู้นะว่าแอบดีใจว่าจะหนีฉันได้ ฉันจะบอกให้ว่า....”
ดาวเหนือชิงพูด “ฉันคือนังคนใช้ คือยายปัญญาอ่อน คือผู้หญิงราคาถูก คุณแฟรงค์ไม่มีทางสนใจฉันหรอก คุณจะพูดอย่างนี้ใช่ไหม” เยี่ยมยุทธอึ้งไป เพราะพูดอย่างนี้จริงๆ ดาวเหนือมีแววตาประชดและ เศร้าปรากฏขึ้นมา
“ฉันรู้จักตัวเองดี รู้มาตั้งแต่เกิดนั่นแหล่ะ ไม่ต้องมาตอกย้ำนักหรอก ตัวคุณเองในเมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ก็รีบห่างๆฉัน คุณมีคุณปิ่นที่สวยเลิศเลอแล้ว ก็เลิกมาวุ่นวายล้อเล่นกับของราคาถูกอย่างฉันเสียที”
ดาวเหนือสะบัดเหวี่ยงในคำพูด เยี่ยมยุทธมองหน้า รู้ดีว่าดาวเหนือก็คงนึกน้อยใจในปมตัวเองอยู่บ้าง
“ผู้ชายส่วนใหญ่ ไม่สนรายละเอียดเสื้อผ้าของผู้หญิงหรอก แต่ผมเห็นคุณตั้งแต่แรก คุณแฟรงค์ก็เห็น”
“พูดเรื่องอะไร รายละเอียดเสื้อผ้าอะไร” ดาวเหนืองง เยี่ยมยุทธยอมพูดตามความจริง
“คุณบอกเอง ความรักคือตาที่มองเห็น หูที่ได้ยิน”
ดาวเหนือนึกไปถึงอดีต “ชุดนี้ราคาไม่เกิน สามร้อย แต่งหน้าอ่อนๆ เล็บมือเล็บเท้า ไม่มีสี อืม”
เยี่ยมยุทธลงไปช่วยดาวเหนือ ที่ตกน้ำ เพราะดาวเหนือบอกเขาว่า ว่ายน้ำไม่เป็น
“ตอนฉันจมน้ำเกือบตายเพราะว่ายน้ำไม่เป็น ท่านก็ออกค่ารักษาให้
แฟรงค์เอาขนมรูปดาวมาให้ “นี่ น่ารักไหม” แฟรงค์โชว์ขนม “เห็นหนูชอบใส่เสื้อลายรูปดาว พอดีแวะไปซื้อกาแฟ เขามีขายนี่ เลยซื้อมาฝาก”
“ดูจากท่าเดิน จากรูปร่าง ยังไงก็ไม่ใช่เธอ ฉันจำท่าทางเธอได้”
เยี่ยมยุทธมองดาวเหนือ ด้วยสายตาลึกซึ้ง “ตาที่มองเห็นรายละเอียด หูที่ได้ยินความทุกข์ของคนที่เรารัก ผู้หญิงราคาถูกอย่างคุณ ดึงดูดผมและคุณแฟรงค์ตั้งแต่แรกเห็นนั่นแหล่ะ”